Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2012 r., sygn. II OSK 2315/10

Z regulacji prawnej zawartej w art. 7 § 2 u.p.e.a. nie wynika, że w sytuacji gdy organ egzekucyjny w sprawie dotyczącej wykonania obowiązku usunięcia skutków samowoli budowlanej ma do wyboru grzywnę w celu przymuszenia lub wykonanie zastępcze, powinien wybrać wykonanie zastępcze. Rozważając możliwość zastosowania grzywny w celu przymuszenia lub wykonania zastępczego należy uwzględnić przesłanki, ustanowione w przepisach u.p.e.a., stosowania tych środków. W postępowaniu dotyczącym rozbiórki obiektu budowlanego możliwe jest zastosowanie jedynie dwóch środków wymienionych w art.1a pkt.12 b u.p.e.a. tj. grzywny w celu przymuszenia i wykonania zastępczego i obowiązkiem organu egzekucyjnego było rozważenie w niniejszej sprawie, zastosowanie którego z tych środków jest właściwe przy realizacji obowiązku wykonania rozbiórki, wzniesionego bez pozwolenia na budowę, domu letniskowego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie: Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz Sędzia NSA del. Anna Żak (spr.) Protokolant: Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 17 sierpnia 2010 r. sygn. akt II SA/OL 352/10 w sprawie ze skargi P. N. na postanowienie Warmińsko - Mazurskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Olsztynie z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 sierpnia 2010r., sygn.akt II SA/OL 352/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, oddalił skargę P. N. na postanowienie Warmińsko-Mazurskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Olsztynie z dnia [...] lutego 2010r. nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia.

W uzasadnieniu powyższego wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną: