Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2012 r., sygn. II GSK 1797/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędzia NSA Janusz Zajda Protokolant Michał Sikora po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej D. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 22 marca 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 2650/10 w sprawie ze skargi D. W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od D. W. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 22 marca 2011 r., sygn. akt VI SA/Wa 265010, oddalił skargę D. W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...] października 2010 r., nr [...], w przedmiocie kary pieniężnej.

Sąd pierwszej instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.

W dniu [...] kwietnia 2010 r. w miejscowości R. na drodze krajowej nr [...] inspektorzy transportu drogowego zatrzymali do kontroli pojazd marki Mercedes o nr rej. [...] z przyczepą marki [...] o nr rej. [...] o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 12 t. Kierujący pojazdem R. W. (w załodze z drugim kierowcą Z. W.) wykonywał przewóz drogowy rzeczy w imieniu D. W. o prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "V." (dalej skarżący). W oparciu o ustalenia protokołu kontroli, a także o ustalenia poczynione w toku postępowania, w dniu [...] lipca 2010 r. Łódzki Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego (dalej: WITD) wydał decyzję, którą nałożył na skarżącego karę pieniężną w łącznej wysokości 7.600 zł.

Po rozpoznaniu odwołania skarżącego Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej: GITD) decyzją z dnia [...] października 2010 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, art. 39 a, art. 39 k, art. 39 l, art. 42 ust. 1, art. 87 ust. 1 i 3, art. 92 ust. 1, 2 i 4 u.t.d., art. 5 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym z dnia 17 listopada 2006 r. - Dz. U. Nr 235, poz. 1701 (dalej: prd), § 3 ust. 1-5 i § 4 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 czerwca 2009 r. w sprawie opłat za przejazd po drogach krajowych - Dz. U. Nr 86, poz. 721 (dalej: rozporządzenie), art. 15 ust. 2, 7 lit. a/ rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. Wspólnot Europejskich nr L 370 z 31 grudnia 1985 str. 8-21, ze zm.), art. 31 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. Nr 92, poz. 879 ze zm.), oraz Ip. 1.7., lp.1.8. ust. 1, lp. 1.8. ust. 3, lp. 4.1., lp. 11.2. ust. 1, lp. 11.2. ust. 2, lp. 11.4. ust. 5 załącznika do u.t.d., utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.