Wyrok NSA z dnia 20 listopada 2012 r., sygn. II GSK 1640/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędziowie NSA Anna Robotowska Jan Bała (spr.) Protokolant Sylwia Nerkowska po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora M. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 6 maja 2011 r. sygn. akt V SA/Wa 2112/10 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora M. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania jednolitej płatności obszarowej i nałożenia sankcji 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.; 2. zasądza od M. W. na rzecz Dyrektora M. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. 220 (dwieście dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 6 maja 2011 r., sygn. akt V SA/Wa 2112/10, uchylił decyzję Dyrektora M. Oddziału Regionalnego ARiMR w W. z [...] lipca 2010 r., nr [...], znak [...], w przedmiocie odmowy przyznania płatności z tytułu wspierania działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania.

Podstawę wyroku stanowiły następujące okoliczności faktyczne.

M. W. [...] maja 2007 r. wystąpił o przyznanie płatności do gruntów rolnych oraz pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok 2007.

Decyzją z [...] maja 2008 r., nr [...], Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. (dalej: Kierownik Biura) odmówił przyznania pomocy finansowej z tytułu wspierania działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW) na rok 2007 i nałożył sankcję pieniężną. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż stwierdzono różnicę (zawyżenie) pomiędzy zadeklarowaną sumą powierzchni działek rolnych a powierzchnią stwierdzoną w ramach kontroli na miejscu oraz nieprowadzenie działalności rolniczej na jednej z działek.