Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 24 października 2012 r., sygn. I GSK 792/11

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Socha (spr.) Sędziowie NSA Małgorzata Korycińska Janusz Nowacki Protokolant Michał Sikora po rozpoznaniu w dniu 24 października 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 grudnia 2010 r. sygn. akt V SA/Wa 1848/10 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego K. Spółki z o.o. w K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji o refundację wywozową 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego K. Spółki z o.o. w K. na rzecz Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego;

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 grudnia 2010 r. o sygnaturze V SA/Wa 1848/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję z dnia [...] maja 2010 r. o nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] marca 2010 r. o nr [...] Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, orzekając także o zwrocie kosztów postępowania w sprawie ze skargi [...] w [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej w sprawie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu refundacji wywozowej.

Sąd I instancji przyjął, że niedokonanie analizy stanu faktycznego sprawy w kontekście podnoszonych przez [...] okoliczności dotyczących zmiany oceny stanów faktycznych w zakresie kontroli weryfikacyjnych zarejestrowanych receptur, stanowiło podstawę do uwzględnienia zarzutów skargi. W ocenie Sądu doprowadziło to do tego, że organ nie rozważył w należyty sposób przesłanek wynikających z art. 154 § 1 k.p.a. W konsekwencji uznano, że zaskarżone decyzje zostały wydane z naruszeniem przepisów art. 80 oraz 107 § 3 k.p.a.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00