Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 6 czerwca 2012 r., sygn. I GSK 733/11

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zajda Sędziowie NSA Czesława Socha (spr.) Gabriela Jyż Protokolant Dorota Gaj-Mizerska po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 27 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Ke 691/10 w sprawie ze skargi D. Sz. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w K.; 2. zasądza od D. Sz. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w K. 550 zł (słownie: pięćset pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 stycznia 2011 r. o sygnaturze I SA/Ke 691/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. w sprawie ze skargi D. Sz. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] października 2010 r. o nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego - uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w K.; określił, że decyzja ta nie może być wykonana w całości i orzekł o kosztach postępowania.

Sąd I instancji przyjął, że wydanie decyzji nastąpiło z naruszeniem art. 145 § 1 pkt 1 lit. c/ i art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Chodzi o naruszenie przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

W ocenie Sądu I instancji organy prawidłowo podjęły się ustalenia zasadniczego przeznaczenia pojazdu, jednak w procesie tym nie oceniły całokształtu okoliczności sprawy. Chodzi o brak dokonania oceny wszystkich zebranych dowodów w aspekcie ich wpływu na określenie zasadniczego przeznaczenia pojazdu. Oparcie ustaleń faktycznych do przedstawienia wyniku oględzin pojazdu oraz informacji od autoryzowanego przedstawiciela marki Volkswagen uznano za niewystarczające. Pominięcie innych dowodów, to jest zagranicznej karty pojazdu oraz zagranicznego dowodu rejestracyjnego, nie badając ich w aspekcie przeznaczenia pojazdu, lecz dopuszczenia do ruchu, uznano także za niewystarczające. Zachowania powyższe naruszają zasadę swobodnej oceny dowodów. Nadto Sąd I instancji zwrócił uwagę na fakt braku wzięcia pod uwagę przedstawionej przez stronę oceny technicznej pojazdu z dnia 19 lutego 2010 r., co do jego rodzaju, oraz zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym z dnia 18 lutego 2010 r., wskazujących na przeznaczenie pojazdu jako ciężarowy i pochodzenie ich od osób posiadających wiadomości specjalne. Brak uwzględnienia wskazówek interpretacyjnych zawartych w Notach wyjaśniających narusza prawidłowe ustalenie kodu klasyfikacji CN.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00