Wyrok NSA z dnia 4 kwietnia 2012 r., sygn. I GSK 12/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka (spr.) Protokolant Monika Majak po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R. z dnia 5 października 2010 r. sygn. akt I SA/Rz 414/10 w sprawie ze skargi "L." Spółki z o.o. w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w R.; 2. zasądza od "L." Spółki z o.o. w R. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w P. kwotę 8.299 (osiem tysięcy dwieście dziewięćdziesiąt dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w R., wyrokiem z 5 października 2010 r. o sygn. akt I SA/Rz 414/10, w sprawie ze skargi Spółki z o.o. L. z siedzibą w R. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] i [...], w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za marzec i kwiecień 2009 r., uchylił zaskarżone decyzje i poprzedzające je decyzje Naczelnika Urzędu Celnego w R. z [...] listopada 2009 r., nr [...] i [...].

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że opisanymi powyżej decyzjami z [...] maja 2010 r. Dyrektor Izby Celnej w P. utrzymał w mocy decyzje Naczelnika Urzędu Celnego w R. z dnia [...] listopada 2009 r., którymi określono Spółce zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za marzec 2009 r. w kwocie 72 090,00 zł oraz za kwiecień 2009 r. w wysokości 517 721,00 zł. Podjęcie takich rozstrzygnięć przez organy obu instancji nastąpiło w wyniku ustalenia, że Spółka dokonywała zakupu w procedurze zawieszenia poboru akcyzy od R. T. S.A. produktu pod nazwą "destylat naftowy średni" klasyfikowany przez R. do kodu PKWiU 23.20.15-00.90 oraz kodu CN 27101931 według rozporządzenia Rady EWG Nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987 r., str. 1, ze zm.). Do części zakupionego "destylatu naftowego średniego" Spółka dodawała znacznika i barwnika o nazwie SUDAN DRP-250 i następnie sprzedawała ten wyrób pod nazwą "olej opałowy LS", klasyfikując go do kodu PKWiU 23.20.17-00.41 oraz kodu CN 27101961. Pozostałą część zakupionego "destylatu naftowego średniego", bez poddawania go jakimkolwiek procesom technologicznym (produkcyjnym), zmieniając jedynie nazwę handlową, sprzedawała jako "pozostały olej opałowy" niebarwiony o kodzie CN 27101931. Przy sprzedaży "pozostałego oleju opałowego" niebarwionego Spółka odbierała od nabywców oświadczenia, że zakupiony "pozostały olej opałowy" zostanie w całości przeznaczony na cele opałowe lub do dalszej sprzedaży w celach opałowych uprawniających do stosowania stawek podatku akcyzowego, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a) ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11). Do faktur sprzedaży dołączano także wydawane przez Spółkę świadectwa jakości wyrobu "pozostały olej opałowy" o kodzie CN 27101931. Zdaniem organów, strona niezasadnie klasyfikowała kupowany, a następnie sprzedawany bez przetwarzania "destylat naftowy średni" do kodu CN 27101931 jedynie w oparciu o sposób jego wykorzystania, podczas gdy, według ustaleń organów, właściwości chemiczne produktu umożliwiały jego klasyfikację w grupie olejów napędowych do kodu CN 27101931, 27101935 lub 27101949 w zależności od zastosowania (vide: sprawozdanie z badań próbki "destylatu naftowego średniego" produkowanego w R. T. S.A). Jak ustalono w toku postępowania, producent sprzedawał wymieniony produkt, klasyfikując go do kodu CN 27101931 jako olej napędowy do przeprowadzenia procesu specyficznego. Pod tym kodem sprzedała go również Spółka choć nie poddała go żadnym procesom specyficznym wymienionym w uwadze dodatkowej 5 do działu 27 Wspólnotowej Taryfy Celnej. W ocenie organów, fakt, że Spółka nie poddała produktu wspomnianym procesom specyficznym, dla których przewidziano kod CN 27101931 ani przemianom chemicznym, dla których z kolei właściwy był kod CN 27101935, pociągał za sobą konieczność zaklasyfikowania towaru do kodu CN 27101949, a co za tym idzie - wynikający z art. 90 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym - obowiązek znakowania i barwienia w sposób określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 12 lutego 2009 r. w sprawie znakowania i barwienia wyrobów energetycznych (Dz. U. Nr 32, poz. 218). Niedopełnienie zaś tego obowiązku, zgodnie z art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, spowodowało konieczność nałożenia podatku akcyzowego w podwyższonej stawce, tj. 1 822,00 zł za 1000 litrów. Ustalono również, że w marcu 2009 r. Spółka dokonała wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, "oleju opałowego LS" w ilości 100.001 litrów oraz "pozostałego oleju opałowego" w ilości 26.833 litrów, zaś w kwietniu - 284.150 litrów "pozostałego oleju opałowego", opodatkowując produkty stawką podatku akcyzowego w wysokości 232,00 zł za 1000 litrów. W świetle tak poczynionych ustaleń, organy przyjęły dla produktu pod nazwą "pozostały olej opałowy" stawkę podatku akcyzowego w wysokości 1 822,00 zł za 1000 litrów i wyliczyły, że kwota należnego podatku z tytułu sprzedaży "pozostałego oleju opałowego" wyniosła: za marzec 2009 r. - 48 89,00 zł, a za kwiecień 2009 r. - 517 721,00 zł. Natomiast należny podatek z tytułu sprzedaży "oleju opałowego LS" w marcu 2009 r., przy zastosowaniu stawki 232,00 zł za 1000 litrów, stanowił kwotę 23 200,00 zł. Łączną wysokość zobowiązania w podatku akcyzowym za marzec 2009 r. ustalono na kwotę 72 090,00 zł. Po odliczeniu kwot podatku uiszczonego przez stronę przyjęto, że do zapłaty za marzec 2009 r. pozostała kwota 42 665,00 zł, zaś za kwiecień 451 798,00 zł.