Postanowienie NSA z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. I FZ 513/12

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Sylwester Marciniak po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia R.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 września 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 1090/11 w zakresie prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi R.B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 15 kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

1. Postanowieniem z dnia 20 września 2012 r., sygn. akt III SA/Gl 1090/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w sprawie ze skargi R.B. (dalej: "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 15 kwietnia 2011 r., w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy obejmującego zwolnienia od kosztów sądowych odmówił zmiany postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt III SA/Gl 1090/11.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia sąd I instancji, zważył, że prawomocnym postanowieniem z dnia 8 grudnia 2011 r. odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Rozstrzygnięcie to nie zostało zaskarżone, a należny wpis od skargi po ponownym wezwaniu do jego uiszczenia został zapłacony zarówno w tej jak i w równolegle prowadzonych sprawach. Podobnie jak opłata kancelaryjna za odpis zapadłego w dniu 18 kwietnia 2012 r. orzeczenia wraz z uzasadnieniem.

Sąd I instancji uznał jednak, że wniesiony wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych jest drugim wnioskiem złożonym w tejże sprawie, zatem jego rozpoznanie winno nastąpić w kontekście z art. 165 P.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem postanowienia niekończące postępowania w sprawie - do których niewątpliwie wydane wcześniej w dniu 8 grudnia 2011 r. postanowienie w przedmiocie odmowy przyznania prawa pomocy należy zaliczyć - mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. Sąd I instancji zauważył jednak, iż uzasadnienie złożonego obecnie wniosku nie różni się praktycznie od pierwotnego wniosku, który został rozpoznany negatywnie prawomocnym postanowieniem z dnia 8 grudnia 2011 r. Skarżący dalej twierdzi, że nie posiada żadnych dochodów, nie pracuje, nie korzysta ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, nie ma zdolności kredytowej, jak również nie posiada żadnych oszczędności. Cały jego majątek podlega zajęciu egzekucyjnemu. Dlatego też pozostaje na utrzymaniu swojego ojca, którego jedyny dochód stanowi świadczenie emerytalne w wysokości 1.790,00 zł brutto miesięcznie. Jedyną nową okolicznością podniesioną przez wnioskodawcę jest stwierdzenie, że "nie może liczyć na pomoc finansową żony, z którą pozostaje w faktycznej separacji, a która również nie posiada żadnych dochodów. Ponadto z uwagi na spłacane na bieżąco zaległości jego sytuacja finansowa uległa zdecydowanemu pogorszeniu w porównaniu do poprzednio zapadłego orzeczenia w przedmiocie prawa pomocy".