Postanowienie NSA z dnia 16 października 2012 r., sygn. I FZ 290/12

Wstrzymanie wykonania aktu

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Sylwester Marciniak po rozpoznaniu w dniu 16 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 26 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Sz 444/12 w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 12 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług za miesiące od kwietnia 2008 r. do grudnia 2008 r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym postanowieniem z dnia 26 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Sz 444/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie po rozpoznaniu wniosku J.K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwa Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Handlowe "J." (dalej: "skarżący"), odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 12 marca 2012 r. w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług za miesiące od kwietnia 2008 do grudnia 2008 r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

2. Sąd I instancji w swoim rozstrzygnięciu powołał się na brzmienie przepisu art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, dalej P.p.s.a.). Z treści powołanego powyższej przepisu wynika, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji jest wykazanie przez zainteresowaną stronę okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania jest zasadne. Do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest wystarczający sam wywód strony. Niezbędne zatem było, na przykład wskazanie, że w przypadku wykonania decyzji skarżącemu grozi konkretna szkoda, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Sąd I instancji powołał się na postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 grudnia 2004 r., GZ 127/04 i z dnia 20 grudnia 2004 r., GZ 138/04).