Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2012 r., sygn. II FSK 947/11

Skarga kasacyjna jest szczególnym, sformalizowanym i samodzielnym środkiem zaskarżenia skierowanym przeciwko wyrokowi Sądu pierwszej instancji, a nie bezpośrednio przeciw rozstrzygnięciom organów administracji. Oprócz precyzyjnie przytoczonych podstaw kasacyjnych powinna również zawierać ich uzasadnienie, co wynika z art. 176 P.p.s.a.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA del. Andrzej Jagiełło, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 1268/10 w sprawie ze skargi K. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 26 sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki z .o.o. jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. A. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 1268/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę K. A. - zwanego dalej "Skarżącym", na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 26 sierpnia 2010 r. utrzymującą w mocy własną decyzję z dnia 31 maja 2010 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe "K." sp. z o.o. z siedzibą w L. - zwanej dalej "Spółką".

W uzasadnieniu wyroku wskazano, że decyzją z dnia 23 listopada 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego L. orzekł o odpowiedzialności Skarżącego - członka zarządu Spółki, która była płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, za okresy: 06-07/2001, 09-12/2001, 01/2002 i 07/2002 w łącznej kwocie 258 208,17 zł. Decyzja ta została doręczona w dniu 29 listopada 2006 r., natomiast odwołanie od niej wniesiono w dniu 14 grudnia 2006 r., a więc po upływie 14-dniowego terminu określonego w art. 223 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.). Dyrektor Izby Skarbowej w L. postanowieniem z dnia 2 lutego 2007 r. odmówił Skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od wskazanej decyzji. Rozstrzygnięcie to stało się przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, który wyrokiem z dnia 23 października 2007 r., sygn. akt I SA/Łd 764/07, skargę tę oddalił.