Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2012 r., sygn. II FSK 932/11

Z treści art. 137 § 3 Ordynacji podatkowej wynika jednoznaczny obowiązek złożenia pełnomocnictwa do akt. Oznacza to, że osoba chcąca działać w sprawie jako pełnomocnik musi złożyć do akt tej konkretnej sprawy pełnomocnictwo lub jego odpis. Organ podatkowy nie ma natomiast podstaw prawnych do zastąpienia pełnomocnika w realizacji obowiązku wynikającego z tego przepisu, ponieważ jest to ewidentnie jego obowiązek. Dokument pełnomocnictwa powinien trafić do akt rozpatrywanej sprawy, jako wyraz woli strony działania w tej konkretnej sprawie za pośrednictwem pełnomocnika i dowód umocowania konkretnej osoby jako właśnie pełnomocnika.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Stanisław Bogucki, WSA del. Grażyna Nasierowska, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 1605/09 w sprawie ze skargi K. N. i K. N. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 28 lipca 2009 r. nr [...] i [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1. Wyrokiem z 3 grudnia 2010 r., I SA/Kr 1605/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, po rozpoznaniu skargi K.N. i K.N. uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 28 lipca 2009 r. w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.

2. Wnioskami datowanymi na dzień 9 lipca 2008 r. skarżący przebywający w Stanach Zjednoczonych zwrócili się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. o umorzenie zaległości podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych z odpłatnego zbycia nieruchomości za 2007 r. Powyższe wnioski zostały podpisane przez M.N., którego organ uznał w toku postępowania za pełnomocnika stron w oparciu o pismo z 20 maja 2008 r., w którym podatnicy poinformowali o danych osobowych oraz adresie zamieszkania M.N. stwierdzając, że jest ich pełnomocnikiem.