Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2012 r., sygn. II FSK 839/11

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia WSA del. Alina Rzepecka (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 1145/10 w sprawie ze skargi B. L. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 26 listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz B. L. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 24 listopada 2010r., sygn. akt I SA/Łd 1145/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił, na skutek skargi B. L.

(zw. dalej: Strona, Skarżąca) postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego w imieniu Ministra Finansów (zw. dalej: Dyrektor IS, Minister Finansów, organ podatkowy) z dnia 26 listopada 2009r. nr [...]

w przedmiocie pozostawienia wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych bez rozpoznania.

Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku przebieg postępowania Sąd I instancji wskazał, że wnioskiem z 23 kwietnia 2008r. Strona wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

W ramach opisu stanu faktycznego wskazała, że w 2007r. zakończyło się postępowanie sądowe, w wyniku którego otrzymała odszkodowanie za bezumowne korzystanie przez posiadacza zależnego w złej wierze z części budynku użytkowego i mieszkalnego, za okres 10 lat. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia sąd powołał art.224 §2 w zw.