Wyrok NSA z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. I FSK 1755/11

Jeżeli w rzeczywistości nie zostanie spełniony choćby jeden ze wskazanych w art. 149 Ordynacji podatkowej, wówczas możliwe jest wzruszenie skuteczności dokonanego doręczenia. Tylko i wyłącznie w takim zakresie można więc ewentualnie mówić o dopuszczalności obalenia domniemania doręczenia w trybie art. 149 O.p. Dalsza bowiem czynność faktycznego przekazania pisma do rąk jego adresata, mająca nastąpić w wyniku podjętego przez domownika zobowiązania do oddania pisma, wykracza już poza treść omawianego przepisu. Jako taka nie może zatem mieć znaczenia dla oceny skuteczności doręczenia pisma. Okoliczności z tego zakresu mogą co najwyżej być przedmiotem analizy w ramach merytorycznego rozpatrywania zasadności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Krystyna Chustecka (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.), Roman Wiatrowski, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 2 maja 2011 r., sygn. akt III SA/Gl 2290/10 w sprawie ze skargi L. N. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 lipca 2010 r., nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 maja 2011 r., sygn. akt III SA/Gl 2290/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę L. N. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 lipca 2010 r. odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w C. z 27 maja 2010 r. określającej zobowiązanie podatkowe skarżącego w podatku od towarów i usług za listopad 2008 r. w wysokości 551 zł.