Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2012 r., sygn. II FSK 693/11

Organy podatkowe nie mają obowiązku poszukiwania dowodów, które mogłyby przyczynić się do rozstrzygnięcia sprawy po myśli strony, zwłaszcza, gdy ona sama dowodów takich nie dostarcza, a domaga się jedynie powielenia dowodów przeprowadzonych w innych postępowaniach.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia WSA (del.) Zbigniew Romała, Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Gl 691/10 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 8 kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 listopada 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, w sprawie o sygn. akt I SA/Gl 691/10, oddalił skargę M. S. - nazywanego dalej "Skarżącym", na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 8 kwietnia 2010 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r.

Jak wskazano w motywach powyższego wyroku, pracownicy Urzędu Skarbowego w K. przeprowadzili w przedsiębiorstwie Skarżącego czynności kontrolne. W trakcie kontroli Skarżący poinformował Urząd o kradzieży dokumentacji dotyczącej jego działalności gospodarczej w latach 2002-2004. Organ podatkowy zobowiązał Skarżącego do odtworzenia dokumentacji, czego Skarżący nie uczynił.

Postanowieniem z dnia 6 października 2008 r. organ podatkowy wszczął postępowanie w sprawie określenia Skarżącemu zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. Ponieważ Skarżący nie przedstawił dokumentów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej, wykorzystano dane wynikające z deklaracji PIT-5 składanych od marca 2003 r. oraz zeznania PIT-36 za 2003 r. Ponadto organ wykorzystał materiały przekazane przez Prokuraturę Krajową, Komendę Główną Policji oraz Centralne Biuro Śledcze, z których wynikało, że do dokumentacji księgowej Skarżącego wprowadzono faktury nie odzwierciedlające przebiegu transakcji handlowych. Na podstawie art. 274c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60, z późń. zm.) organ podatkowy zażądał od kontrahentów Skarżącego przedstawienia dokumentów związanych z jego działalnością gospodarczą. Dwukrotnie przeprowadzono dowód z przesłuchania strony na okoliczność charakteru prowadzonej działalności gospodarczej w 2003 r., dokonywanych transakcji, sposobu ich rozliczania, a także działań zmierzających do odtworzenia dokumentacji podatkowej. Przesłuchano także w charakterze świadka osobę prowadzącą dokumentację księgową w przedsiębiorstwie Skarżącego. Naczelnik Urzędu Skarbowego wystąpił do innych organów podatkowych o przeprowadzenie czynności kontrolnych u niektórych kontrahentów Skarżącego. Skarżący ponadto złożył wniosek o dopuszczenie dowodu z przesłuchania w charakterze świadków osób przesłuchanych poprzednio w charakterze podejrzanych w postępowaniach karnych. Organ podatkowy nie uwzględnił tego wniosku, ponieważ Skarżący nie wykazał, jakie konkretnie istotne okoliczności faktyczne miałyby być dodatkowo wyjaśnione. W oparciu o zebrany materiał dowodowy Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 18 listopada 2009 r. określił nową wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r.