Wyrok NSA z dnia 22 marca 2012 r., sygn. I FSK 1088/11

Czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej, a sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych nie ma charakteru decydującego. Zakres transakcji sprzedaży nie może tym samym stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy 2006/112/WE, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Mikosz, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Ol 845/10 w sprawie ze skargi I. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 15 października 2010 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za listopad 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w O. na rzecz I. K. kwotę 600 zł (słownie: sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Ol 845/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie po rozpoznaniu skargi I.K. (dalej: "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 15 października 2010 r. w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za listopad 2006 r. uchylił zaskarżoną decyzję.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji wskazał, że bezsporne było to, że skarżąca prowadziła zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży akcesoriów samochodowych i wynajmu lokali i była podatnikiem w rozumieniu ustawy z dnia 11 mara 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: "u.p.t.u.") oraz bezsporne było również, że w 2006 r. dokonała odpłatnego przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej. Spór dotyczył tego, czy to zbycie dotyczyło majątku prywatnego, czy też ta nieruchomość wykorzystywana był do wykonywania czynności opodatkowanych. W konsekwencji, czy czynność ta dotyczyła wykonywanej działalności gospodarczej.