Wyrok NSA z dnia 14 września 2012 r., sygn. II FSK 296/11

Skoro ze złożonej przez podatnika deklaracji podatkowej wynika prawidłowa wysokość zobowiązania podatkowego, a nadto podatek wskazany w deklaracji został w całości zapłacony, odpadły określone w art. 21 § 3 o.p. podstawy do prowadzenia postępowania, którego celem miałoby być określenie zobowiązania podatkowego w wysokości innej niż wskazana w deklaracji. W takim przypadku postępowanie podatkowe wszczęte z urzędu przez organ podatkowy staje się bezprzedmiotowe (art. 208 § 1 o.p.), a zatem należało je umorzyć.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędziowie: NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), NSA Jerzy Rypina, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 14 września 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 4 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Ke 539/10 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 12 lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 4 listopada 2010 r., I SA/Ke 539/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę P. S.A. z siedziba w K. (dalej: "spółka" lub "skarżąca") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. (dalej: "SKO" lub "Kolegium") z dnia 12 lipca 2010 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania. Jako podstawę prawną powołano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; w skrócie: p.p.s.a.). Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez WSA w Kielcach):

2.1. Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku przebieg postępowania WSA w Kielcach podał, że w dniu 8 grudnia 2009 r. spółka wystąpiła do Wójta Gminy P. z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2004-2006 r. w łącznej kwocie 239.700 zł. Wraz z wnioskiem spółka przedłożyła skorygowaną deklarację na podatek od nieruchomości za 2004 r. Uzasadniając swoje żądanie, spółka stwierdziła, że jako właściciel dróg wewnętrznych oraz dróg dojazdowych zewnętrznych w obrębie stacji elektroenergetycznej wykazała je w złożonych deklaracjach podatkowych. W ocenie spółki drogi te korzystają z wyłączenia w okresie 2004-2006 na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 9, poz. 84 ze zm.; dalej: u.p.o.l.). Wójt Gminy P. postanowieniem z dnia 3 lutego 2010 r. wszczął z urzędu postępowanie w sprawie określenia spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za lata 2004-2006. Następnie w dniu 8 marca 2010 r. wydał decyzję, w której określił spółce wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2004 r. w kwocie 779.839,70 zł. Od decyzji organu pierwszej instancji spółka złożyła odwołanie, w którym zarzuciła decyzji naruszenie art. 2 ust. 3 pkt 4 u.p.o.l., w brzmieniu obowiązującym w 2004 r., poprzez jego niewłaściwą interpretację.