Wyrok NSA z dnia 29 maja 2012 r., sygn. II FSK 2223/10

Obowiązkiem organu podatkowego, w przypadku stwierdzenia, że zachodzi stan faktyczny uzasadniający orzeczenie o odpowiedzialności osoby trzeciej, jest wydanie decyzji przenoszącej tę odpowiedzialność na wszystkie osoby, które odpowiedzialność taką ponosić mogą. W takim przypadku osoba, która faktycznie wykonała zobowiązanie za podatnika, zyskuje realną gwarancję realizacji swego prawa do regresu (art.376 § 1 k.c.), stanowiącego immanentny aspekt reżimu odpowiedzialności solidarnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie: NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.), del. WSA Teresa Porczyńska, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "A." sp. z o.o. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 8 lipca 2010 r. sygn. akt I SA/Go 495/10 w sprawie ze skargi "A." sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. z dnia 10 marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie odpowiedzialności podatkowej dzierżawcy za zaległości podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 lipca 2010 r., sygn. akt I SA/Go 495/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę "A." Sp. z o. o. z siedzibą w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. z dnia 10 marca 2010 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej skarżącej jako dzierżawcy nieruchomości za zaległości podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości za okres od 12 października 2005 r. do dnia 31 grudnia 2005 r.

Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez Sąd pierwszej instancji, stanie faktycznym:

Decyzją z dnia 25 stycznia 2007 r. Burmistrz S. orzekł o odpowiedzialności podatkowej "A." Sp. z o.o. (dalej: "Spółka", "skarżąca"), jako dzierżawcy nieruchomości położonej w miejscowości N. z tytułu podatku od nieruchomości w wysokości 129 494,70 złotych. Właścicielem nieruchomości była "B." Sp. z o.o. z siedzibą w S.. Wysokość podatku wynikała ze złożonej przez Spółkę deklaracji za 2005 i 2006 r. i dotyczyła okresu od 12 października do 31 grudnia 2005 r. oraz od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2006 r. Decyzja Burmistrza S. stała się ostateczna w dniu 12 lutego 2007 r. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że spółka "B." w deklaracji na podatek od nieruchomości na lata 2005-2006 wykazała kwotę zobowiązania podatkowego za 2005 rok w wysokości 100.494,90 zł, a za rok 2006 w kwocie 104.371,20 zł. Z uwagi na fakt, iż podatku za wyżej wymienione w deklaracjach okresy spółka ta nie zapłaciła w terminie, Burmistrz S. decyzją z dnia 10 marca 2005 r. określił wysokość zobowiązania spółki "B." w podatku od nieruchomości za 2005 r. w kwocie 100 494,20 zł, natomiast decyzją z dnia 27 kwietnia 2006 r. określił wysokość zobowiązania tejże spółki w podatku od nieruchomości za 2006 r. w kwocie 104 371 zł.