Wyrok NSA z dnia 25 maja 2012 r., sygn. I FSK 1129/11

Zmiana oznaczenia spółki, przy wykazanej przez organy podatkowe tożsamości podmiotu, nie miała wpływu ani na skuteczność wszczęcia postępowania, ani na ustalenia kontroli i treść kwestionowanych decyzji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki (sprawozdawca), Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia WSA (del.) Roman Wiatrowski, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej V. Spółka z o. o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 179/10 w sprawie ze skargi V. Spółka z o. o. z siedzibą w W. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 17 listopada 2009 r. nr [...], [...], [...], w przedmiocie określenie kwoty zobowiązania podatkowego oraz kwoty podatku podlegającego wpłacie w podatku od towarów i usług za luty, marzec, kwiecień 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od V. Spółka z o. o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 3600 zł (słownie: trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

Wyrokiem z dnia 7 grudnia 2010r., sygn. akt III SA/Wa 179/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi V. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 17 listopada 2009r.

2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji tok postępowania

2.1. Zaskarżonymi do Sądu decyzjami Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania podatniczki utrzymał w mocy trzy decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia 17 kwietnia 2009r., określające Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za luty, marzec i kwiecień 2005r. na kwotę "0" złotych za każdy miesiąc oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie.

W ocenie organu odwoławczego, wystawione przez A. Sp. z o.o. (obecna nazwa V. Sp. z o.o.) faktury VAT, były dokumentami "pustymi", stworzonymi jedynie dla celów nadużyć podatkowych, ponieważ spółka nie świadczyła żadnych usług ani nie sprzedawała towarów wymienionych w wystawionych fakturach. A. Sp. z o.o. wystawiała faktury VAT dokumentujące czynności, które nie były w istocie wykonane, co powodowało konieczność zastosowania art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm. ) (dalej: ustawa o VAT). Skoro z ustaleń Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. wynikało, że A. Sp. z o.o. nie prowadziła działalności gospodarczej, nie miała również prawa do odliczenia kwot podatku naliczonego z otrzymanych faktur, co wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.