Wyrok NSA z dnia 8 marca 2012 r., sygn. II FSK 1754/10

Przeprowadzenie przez organ podatkowy czynności sprawdzających, mających na celu ustalenie stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi dokumentami (art. 272 pkt 3 O.p.) i ewentualnie połączonych z żądaniem okazania przez podatnika dokumentów (art. 275 § 1 O.p.) lub przeprowadzeniem oględzin (art. 276 § 1 O.p.), nie powoduje wszczęcia postępowania kontrolnego; nie rodzi także po stronie organów podatkowych obowiązku wszczęcia takiego postępowania. Rolą czynności sprawdzających jest tylko wstępna ocena objętych nimi zagadnień, chociaż uzyskane w ich rezultacie wyniki mogą stanowić impuls do wszczęcia kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego. Zarazem podjęcie czynności sprawdzających nie stwarza gwarancji dla podatnika, że poddane ocenie działania lub dokumenty są prawidłowe.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędziowie: NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), del. NSA Jan Grzęda, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. E. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 3 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Gl 1018/09 w sprawie ze skargi H. E. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 29 sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. E. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę H.E. i E.E. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 29 sierpnia 2008 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r.

Stan sprawy Sąd przedstawił następująco:

Decyzją z dnia 20 listopada 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. określił skarżącym zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w kwocie 7.126 zł, stwierdzając, że zawyżyli oni koszty uzyskania przychodów, nieprawidłowo zaliczając do nich wydatki na zakup paliwa do samochodu oraz zakwestionował zasadność odliczenia od dochodu wydatku na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalami mieszkalnymi przeznaczonymi na wynajem. Ponadto uznał, że dochody skarżących z najmu nieruchomości położonej w K. były wyższe, niż podane w zeznaniu.