Wyrok NSA z dnia 24 lutego 2012 r., sygn. I FSK 633/11

Przepis art. 68 § 3 O.p. odnosi się do przedawnienia tzw. sankcji, kształtowanych decyzjami ustalającymi.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA (del) Hieronim Sęk, Protokolant Katarzyna Jaszuk, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 listopada 2010 r. sygn. akt III SA/Gl 1538/10 w sprawie ze skargi P. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 15 kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2003 r. oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 24 listopada 2010 r., sygn. akt III SA/Gl 1538/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę P. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 15 kwietnia 2010 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2003 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z 12 grudnia 2008 r., który - w oparciu o przepisy art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm., dalej "u.p.t.u.") oraz § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.) - określił podatnikowi w podatku od towarów i usług za maj 2003 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc. Podstawą decyzji było ustalenie organów podatkowych, że P. S., prowadzący Firmę Handlowo-Usługową "K.", której przedmiotem działalności było m.in. pośrednictwo w sprzedaży paliw stałych, ciekłych i gazowych oraz opału, w deklaracji VAT-7 za maj 2003 r. bezzasadnie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dotyczących zakupu węgla i oleju napędowego, wystawionych przez Firmę Marketingowo-Usługową A. Organy przyjęły bowiem, że faktury te nie potwierdzały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.