Wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2012 r., sygn. II FSK 1973/10

Powołanie się na zasadę, że organ podatkowy nie może żądać zaświadczenia ani oświadczenia na potwierdzenie faktów lub stanu prawnego, jeżeli znane są one organowi z urzędu lub możliwe do ustalenia na podstawie posiadanych ewidencji lub rejestrów publicznych, nie niweczy obowiązków pełnomocnika strony, wynikających z przepisu szczególnego, którym jest art. 137 § 3 O.p. Pełnomocnik ma obowiązek udowodnić swoje umocowanie w każdej sprawie, a do tego celu powołanie się na udzielone mu pełnomocnictwo ogólne jest niewystarczające. Dlatego też gdyby nawet organ podatkowy stwierdził istnienie w ewidencjach lub rejestrach takiego pełnomocnictwa ogólnego, byłby obowiązany do egzekwowania od pełnomocnika umocowania do reprezentowania strony w konkretnej sprawie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Stefan Babiarz, WSA del. Anna Sokołowska, Protokolant Maciej Wojtuń, po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 26 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 118/10 w sprawie ze skargi L. B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 17 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia wniosku bez rozpoznania 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od L. B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie