Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. II FSK 1461/10

Nieprawomocny więc wyrok uwzględniający skargę nie wywołuje do czasu uprawomocnienia się skutków prawnych w postaci pozbawienia mocy wiążącej zaskarżonej decyzji. Oznacza to, że taka decyzja, choć uznana za niezgodną z prawem, wiąże i powinna zostać wykonana, gdyż co do zasady skarga do sądu administracyjnego na decyzję podatkową nie wywołuje skutku suspensywnego, co wynika z art. 61 § 1 u.p.p.s.a.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del) Lidia Ciechomska- Florek, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 listopada 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 579/09 w sprawie ze skargi Syndyka Masy Upadłości Zakładów [...] "C." S.A. w upadłości z siedzibą w C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 8 czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w G. na rzecz Syndyka Masy Upadłości Zakładów [...] "C." S.A. w upadłości z siedzibą w C. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 listopada 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie o sygnaturze akt I SA/Gd 579/09, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.,) dalej u.p.p.s.a., uchylił zaskarżoną przez Syndyka Masy Upadłości C. SA z siedzibą w C., decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 8 czerwca 2009 roku oraz poprzedzające ją postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 4 maja 2009 roku w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Zaskarżoną decyzją z dnia 8 czerwca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu zażalenia syndyka masy upadłości C. S.A., utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w z dnia 4 maja 2009 r. zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Sąd podniósł, że podstawą rozstrzygnięcia Dyrektora Izby Skarbowej był następujący stan faktyczny, który stanowił stan rozpoznawanej sprawy sądowoadministracyjnej. Pismem z dnia 7 lipca 2005 r. syndyk masy upadłości C. SA, zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie obowiązku dokonywania wpłat z zysku na rzecz budżetu państwa przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa postawione w stan upadłości. Zdaniem wnioskodawcy przepisy ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 154, poz. 792) - dalej jako "ustawa z dnia 1 grudnia 1995 r.", nie mogą mieć zastosowania do zysku powstałego w wyniku likwidacji masy upadłości, gdyż stwarzałoby to uprzywilejowaną pozycję dla praw majątkowych Skarbu Państwa z pokrzywdzeniem pozostałych wierzycieli. Postanowieniem z dnia 23 sierpnia 2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że w odniesieniu do opisanego we wniosku stanu faktycznego przedstawione przez Syndyka stanowisko jest nieprawidłowe. Uznał, że jednoosobowe spółki Skarbu Państwa w upadłości na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. są zobowiązane do odprowadzania wpłat z zysku na rzecz budżetu państwa, o ile zrealizują zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Gd 192/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzające ją postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 23 sierpnia 2005 r. W ocenie Sądu pierwszej instancji mające zastosowanie w opisanym stanie faktycznym rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (tekst jedn. Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512 ze zm.) - dalej jako "Prawo upadłościowe", jest regulacją szczególną, która zgodnie z zasadą lex specialis derogat legi generali wyklucza zastosowanie przepisu art. 2 ust 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. w rozpatrywanym przypadku. Zdaniem Sądu o nieprawidłowej interpretacji zadecydował też fakt zaszeregowania wpłaty zysku jako daniny publicznej. Wobec powyższego Sąd uznał za w pełni uzasadnione stanowisko syndyka, który wskazał, że w świetle opisanego stanu faktycznego zastosowanie przepisów ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. stwarzałoby uprzywilejowaną pozycję dla praw majątkowych Skarbu Państwa z pokrzywdzeniem wierzycieli. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 5 lutego 2009 r. sygn. akt II FSK 1529/07 oddalił skargę kasacyjną o tego orzeczenia. Naczelnik Urzędu Skarbowego, po ponownym rozpatrzeniu wniosku syndyka, postanowieniem z dnia 4 maja 2009 r. uznał, że w odniesieniu do opisanego we wniosku stanu faktycznego przedstawione przez wnioskodawcę stanowisko jest nieprawidłowe, jednakże w rozliczeniu za okresy następujące po dniu 5 lutego 2009 r., tj. od dnia uprawomocnienia się ww. wyroku, organ jest związany orzeczeniem w zakresie interpretacji przepisów podatkowych dokonanej przez Sąd, lecz odmiennej od przedstawionej przez organ. Dyrektor Izby Skarbowej zaskarżoną do Sądu decyzją utrzymał wskazane powyżej rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji w mocy.