Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn. I FSK 1001/11

Tylko wówczas, gdy przekazywane aktywa przedsiębiorstwa są niewystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej (w oparciu o przekazane składniki majątkowe), czynność taka jest objęta podatkiem od towarów i usług, co wymaga udokumentowania jej fakturą VAT, spełniającą wymogi art. 106 ust. 1 u.p.t.u. i § 9 ust. 1 rozporządzenia MF z 25 maja 2005 r. (do 30 listopada 2008 r.). W takiej zaś fakturze należy podać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, co wymaga wymieniania szczegółowo wszystkich składników składających się na zbywaną część przedsiębiorstwa, która pozostaje poza dyspozycją art. 6 pkt 1 u.p.t.u. i - jako objęta regulacją tego podatku - występuje w obrocie nie jako masa majątkowa pozostająca poza regulacją tego podatku, której nie ma potrzeby wówczas uszczegóławiać, lecz jako zbiór pojedynczych składników majątkowych (towarów w rozumieniu art. 2 pkt 6 u.p.t.u. oraz usług) podatnika, których obrót podlega VAT, a tym samym wymaga jego szczegółowego wymieniania oraz określenia zakresu opodatkowania (stawki podatku), w zależności od przedmiotu obrotu (rodzaju towaru lub usługi). Przy czym pod względem technicznym za dopuszczalne należy wówczas uznać wymienienie w fakturze, jako przedmiotu opodatkowanej czynności, zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa, z odesłaniem do ich szczegółowego określenia w ramach załącznika do faktury.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (spr.), Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia WSA (del) Roman Wiatrowski, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 1280/10 w sprawie ze skargi E. S. A. z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 6 października 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz E. S. A. z siedzibą w G. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.