Wyrok NSA z dnia 6 października 2011 r., sygn. II OSK 765/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński (spr.) Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 6 października 2011r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 1516/10 w sprawie ze skargi M. J. na orzeczenie Wojskowej Komisji Lekarskiej Sił Powietrznych z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 1516/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. J. na orzeczenie Wojskowej Komisji Lekarskiej Sił Powietrznych w Warszawie z dnia [...] lipca 2010 r., nr 19/O/G/2010, w przedmiocie zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej.

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy, ustalonych przez Sąd I instancji:

Wojskowa Komisja Lotniczo - Lekarska w Dęblinie, po przeprowadzeniu stosownych badań, wydała w dniu [...] grudnia 2009 r., orzeczenie nr [...], w którym opierając się na przepisach rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 maja 2004 r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. nr 133, poz. 1422, ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem z 2004 r., rozpoznała u M. J.: 1) reakcję adaptacyjną przedłużoną - § 67 pkt 2; 2) niezborność krótkowzroczną obu oczu - § 13 pkt 4; 3) blizny po appendektomii - § 3 pkt 1 i orzekła, iż jest on niezdolny do zawodowej służby wojskowej kat. N - grupa II.

W wyniku rozpatrzenia odwołania M. J. od powyższego orzeczenia Wojskowa Komisja Lekarska Sił Powietrznych orzeczeniem z dnia [...] lipca 2010 r., nr [...], utrzymała w mocy kwestionowane rozstrzygnięcie, potwierdzając istnienie u podchorążego wyżej wskazanych schorzeń, które nie pozostają w związku ze służbą. Jako podstawę prawną wydanego orzeczenia Komisja wskazała art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. w zw. z art. 5 ust. 1, ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 oraz ust. 7 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r., nr 141, poz. 892 ze zm.), § 8 pkt 5, § 6 pkt 2 lit. b oraz § 30 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 stycznia 2010 r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. Nr 15, poz. 80), zwanego dalej rozporządzeniem z 2010 r. Wydanie orzeczenia z dnia [...] lipca 2010 r. zostało poprzedzone obserwacją podchorążego w Klinice Psychiatrii i Stresu Bojowego Centralnego Szpitala Klinicznego MON Wojskowego Instytutu Medycznego. We wnioskach z obserwacji wskazano, że nie jest jasne rozpoznanie zaburzeń adaptacyjnych stwierdzonych przez WKL-L w Dęblinie, jednakże zachowanie badanego, jak i wyniki testu projekcyjnego Rorschacha jednoznacznie wskazują na cechy zaburzonej osobowości. Obserwacja zachowania opiniowanego zarówno w Klinice, jak i podczas hospitalizacji w Izbie Chorych w Dęblinie jest ze sobą tożsama i "mocno niepokojąca" co do możliwości pełnienia przez niego służby wojskowej. Na podstawie całokształtu badań Klinika sformułowała wnioski stwierdzające, że M. J. nie jest chory psychicznie i nie wykazuje cech obniżonej sprawności intelektualnej oraz brak jest wystarczających przesłanek do rozpoznania "reakcji adaptacyjnej przedłużonej § 67 p. 2". Zwrócono jednocześnie uwagę, iż cechy osobowości badanego oraz zaawansowany jak na kandydata na oficera wiek - 34 lata, mogą utrudniać mu pełnienie zawodowej służby wojskowej. Wobec treści opinii, Wojskowa Komisja Lekarska Sił Powietrznych w Warszawie zwróciła się do Konsultanta Krajowego w Dziedzinie Psychologii Klinicznej d/s Obronności Kraju o wydanie ostatecznej opinii. Konsultant stwierdził, że M. J. należy uznać za niezdolnego do zawodowej służby wojskowej w oparciu o diagnozę sformułowaną w wyniku obserwacji w Klinice. Nadto Konsultant wskazał na obowiązek stosowania jako podstawowych narzędzi badawczych testów o uregulowanym statusie prawnym oraz zbadanych w warunkach polskich właściwości psychometrycznych, podkreślił wymóg zapisywania w dokumentacji danych z wywiadu i obserwacji oraz wskazał na potrzebę większej staranności i odpowiedzialności za stwierdzenia przełożonych żołnierzy, zawarte w sporządzanych przez nich dokumentach.