Wyrok NSA z dnia 20 października 2011 r., sygn. II OSK 1939/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary (spr.) Sędziowie NSA Marek Stojanowski del. WSA Mirosława Pindelska Protokolant asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 6 października 2011r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej E. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 484/10 w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia woli nabycia obywatelstwa polskiego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz E. S. kwotę 320 (trzysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 maja 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 484/10, oddalił skargę E. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia oświadczenia woli nabycia obywatelstwa polskiego.

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

E. S., obywatelka Federacji Rosyjskiej, urodzona [...] sierpnia 1968r. w M., córka A. i W., złożyła w dniu 21 września 2009 r. przed Wojewodą Dolnośląskim oświadczenie woli nabycia obywatelstwa polskiego. Wojewoda, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, decyzją z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...], odmówił przyjęcia oświadczenia woli nabycia obywatelstwa polskiego złożonego w trybie art.10 ustawy z dnia 15 lutego 1962r. o obywatelstwie polskim (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353). E. S. wniosła odwołanie od powyższej decyzji.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...] stycznia 2010r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W decyzji tej Minister wskazał, że w dniu [...] lipca 1992r. skarżąca zawarła w M. związek małżeński z ówczesnym obywatelem rosyjskim - L. I. Decyzją z dnia [...] czerwca 2008r., nr [...], Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców udzielił jej zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W dniu 7 września 2008r. mąż wnioskodawczyni nabył obywatelstwo polskie na podstawie przepisu art. 4 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 532 ze zm.). Skarżąca legitymuje się paszportem rosyjskim serii [...] nr [...], z datą ważności do dnia 14 września 2010r. oraz kartą pobytu serii [...] nr [...], wydaną w dniu 12 maja 2009r. Następnie organ wskazał, powołując się na art. 10 ustawy o obywatelstwie polskim, że skarżąca zawarła związek małżeński z osobą, która w dacie jego zawierania nie posiadała obywatelstwa polskiego, a nabyła je dopiero po kilku latach. Odnosząc się do zarzutów odwołania Minister stwierdził, iż nie jest prawidłowe stanowisko, że intencją ustawodawcy było, aby małżonek repatrianta w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o repatriacji miał możliwość nabycia obywatelstwa polskiego w sposób uproszczony na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy o obywatelstwie polskim. Argumenty skarżącej co do rozumienia ww. art. 10 ust. 1 odnosiły się do tego przepisu w brzmieniu obowiązującym do dnia 26 sierpnia 2006 r. kiedy jeszcze był on niedookreślony, jednakże ust. 1a art.10 ustawy o obywatelstwie polskim - dodany przez art. 19 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106 poz. 668) z dniem 1 stycznia 1999 r. stwierdzał wyraźnie, że "termin do złożenia oświadczenia woli (...) wynosi 6 miesięcy od dnia uzyskania przez cudzoziemca zezwolenia na osiedlenie się albo 3 lata i 6 miesięcy od dnia zawarcia związku małżeńskiego z osobą posiadającą obywatelstwo polskie." Wynikało z tego, iż intencją ustawodawcy było, aby przedmiotowe oświadczenie mógł złożyć wyłącznie ten cudzoziemiec, który zawarł związek małżeński z osobą posiadającą w dniu zawarcia małżeństwa obywatelstwo polskie. Minister wskazał, że interpretacja tego przepisu budziła rozbieżności, dlatego też ustawodawca zmienił brzmienie ust. 1 art.10 na obecnie obowiązujące. Organ nie zgodził się także ze skarżącą, że treść ust. 1 art. 10 ustawy o obywatelstwie polskim nie jest jasna i klarowna. W ocenie organu nie budzi on żadnych wątpliwości, a wykładnię dokonaną przez organy administracji potwierdza również zapis przepisu ust. 1a art. 10 tej ustawy. Ponadto przywołane przez skarżącą orzeczenia dotyczą wykładni ust. 1 art. 10 w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją ustawy.