Wyrok NSA z dnia 10 sierpnia 2011 r., sygn. II OSK 696/11

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia WSA del. Grzegorz Czerwiński (spr.) Protokolant: Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 1 grudnia 2010 r. sygn. akt III SA/Łd 495/10 w sprawie ze skargi B. M. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 1 grudnia 2010 roku, sygn. akt III SA/Łd 495/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę B. M. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi z dnia [...] czerwca 2010 roku, Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej.

Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi zapadł

w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi prawomocnym wyrokiem z dnia

4 lutego 2009 roku, sygn. akt III SA/Łd 275/08 uchylił decyzję nr [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi z dnia [...] marca 2008 r. oraz poprzedzającą ją decyzję nr [...] Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Bełchatowie z dnia [...] grudnia 2007 r.

Sąd, uchylając po raz trzeci decyzje I i II instancji uznał, że organy administracji nadal nie wykonały w pełni wytycznych zawartych w wyroku

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 7 czerwca 2006 roku.

Zdaniem Sądu, nie zostały jednoznacznie wyjaśnione wątpliwości dotyczące tego, czy u skarżącego stwierdzono uszkodzenie łąkotki lewego kolana, a jeżeli tak, to czy wystąpiło ono wskutek wykonywania pracy zawodowej. W ocenie Sądu organy administracji nie podjęły wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, nie zebrały i nie rozpatrzyły całego materiału dowodowego, a tym samym naruszyły art. 7, 77 § 1, 80 i 107 § 3 k.p.a. i naruszenie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sąd nakazał, aby przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organy administracji uwzględniły wszystkie rozważania zawarte w uzasadnieniu wyroku. Należało zatem uzupełnić dochodzenie epidemiologiczne przez ustalenie, czy istnieje dokumentacja warsztatowa z okresu pracy skarżącego, a jeżeli tak,