Wyrok NSA z dnia 15 lipca 2011 r., sygn. II OSK 1224/10

Dnia 15 lipca 2011 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz sędzia del. WSA Grzegorz Czerwiński /spr./ Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej R. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 1634/09 w sprawie ze skargi R. J. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń myśliwską oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 2 marca 2010 roku, sygn. akt II SA/Wa 1634/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. J. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2009 roku, Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną myśliwską.

Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zapadł w następującym stanie faktycznym.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2009 roku, Nr [...]Komendant Wojewódzki Policji w G. odmówił R. J. wydania pozwolenia na broń palną myśliwską, uznając, iż stan faktyczny w sprawie wyczerpuje dyspozycję art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji.

W toku postępowania Komendant Wojewódzki Policji stwierdził, że wnioskodawca prawomocnym wyrokiem z dnia 23 października 1997 roku, sygn. akt II K 410/97 został uznany za winnego popełnienia czynu z art. 208 k.k. z 1969 roku, to jest kradzieży zuchwałej. Za czyn ten wymierzono wnioskodawcy karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 lata. Nadto oddano wnioskodawcę pod dozór kuratora, zobowiązano go do naprawienia szkody poprzez uiszczenie równowartości skradzionych rowerów, wymierzono opłatę oraz zasądzono koszty postępowania.

Postanowieniem z dnia 21 listopada 1998 roku Prokuratura Rejonowa w Krośnie Odrzańskim umorzyła dochodzenie w sprawie o czyn z art. 190 § 1 k.k. z powodu braku dostatecznych danych uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu.