Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 20 maja 2011 r., sygn. I OSK 836/10

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Marek Stojanowski, Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz, Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski (spr.), Protokolant Agnieszka Kuberska, po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1489/09 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1489/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Pismem z [...] grudnia 2000 r. J. B. wystąpił do Burmistrza Gminy Warszawa [...] z wnioskiem o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej przy ul. [...] w Warszawie w prawo własności.

Burmistrz Gminy Warszawa [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2001 r. nr [...] odmówił przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności ułamkowej części działki gruntu położonego w Warszawie przy ul. [...]. W motywach decyzji wyjaśnił, że wnioskodawca nie jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości, w związku tym nie ma podstaw do uwzględnienia złożonego wniosku w świetle ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności.

Odwołanie od decyzji złożył J. B.. Wskazał, że jego rodzice - J. i M. B. weszli w posiadanie budynku przy ul. [...] w 1934 r. zawierając z Zakładem [...] (jako następcą [...]) umowę ratalnego kupna-sprzedaży tego budynku za cenę [...] zł (działka) i [...] zł (dom). Spłata ceny została ustalona w ratach. Po wpłaceniu przez nabywców połowy ceny miała zostać zawarta umowa sprzedaży nieruchomości. Rodzice skarżącego wpłacili tytułem ceny kwotę [...] zł, stanowiącą 53% ustalonej ceny, jednakże wybuch Powstania Warszawskiego spowodował, że nie dopełniono formalności przeniesienia własności. J. B. wskazał, że J. B. mieszkał w budynku przy ul. [...] wraz z rodziną do wyprowadzenia przez hitlerowców do obozu koncentracyjnego w P. Po oswobodzeniu i powrocie do Warszawy na początku 1945 r. zastali dom zajęty - w każdym pokoju mieszkała inna rodzina. O zwrot segmentu J. B. i jego rodzina występowali nieustannie od 1945 r.. Nieruchomość ta na podstawie dekretu z 26 października 1945 r. została przejęta przez Skarb Państwa, a dom sprzedany jednemu z lokatorów. W ocenie skarżącego transakcji tej dokonano w złej wierze z naruszeniem zasad sprawiedliwości.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00