Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2011 r., sygn. I OSK 975/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz, Sędzia NSA Anna Lech, Sędzia del. WSA Leszek Kamiński (spr.), Protokolant asystent sędziego Dorota Chromicka, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 18 marca 2010 r. sygn. akt II SA/Ke 80/10 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia [...] grudnia 2009 r. znak [...] w przedmiocie odmowy unieważnienia egzaminu praktycznego na prawo jazdy 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Kielcach, 2. zasądza od M. S. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 marca 2010 r., sygn. akt II SA/Ke 80/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, uwzględniając skargę M. S., uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, zw. dalej SKO, w Kielcach z dnia [...] grudnia 2009 r., znak: [...], w przedmiocie odmowy unieważnienia egzaminu praktycznego na prawo jazdy. W uzasadnieniu wyroku Sąd powołał się na następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. SKO w Kielcach, po rozpatrzeniu odwołana M. S. od decyzji Marszałka Województwa Świętokrzyskiego z dnia [...] września 2009 r., odmawiającej unieważnienia egzaminu praktycznego przeprowadzonego w dniu [...] lipca 2009 r. w celu sprawdzenia jego kwalifikacji w zakresie prawa jazdy kat. B, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia SKO wskazało, że w dniu [...] lipca 2009 r. M. S. przystąpił do egzaminu praktycznego, który przeprowadzał instruktor R. B. W trakcie egzaminu, na polecenie egzaminatora, M. S. miał wykonać zadanie określone w tabeli nr 7 poz. 6, stanowiącej załącznik nr 5 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, zw. dalej rozporządzeniem, tj. manewr parkowania prostopadłego. Zadanie parkowania prostopadłego - wjazd przodem, wyjazd tyłem - M. S. wykonywał na parkingu znajdującym się przy ul. [...] w Kielcach. Jak wynika z zapisu przebiegu egzaminu M. S., wykonując polecenie "do tyłu w prawo", nie zasygnalizował powyższego manewru kierunkowskazem. Zadanie to wykonywał dwukrotnie, popełniając ten sam błąd. SKO wskazało, iż w odwołaniu M. S. postawił zarzut braku uzasadnienia co do podstawy przyjęcia, że to przepisy o ruchu drogowym mają zastosowanie do użytkowników parkingów osiedlowych. W ocenie odwołującego się parking, na którym był wykonywany manewr parkowania, należy do Spółdzielni Mieszkaniowej; prowadzi do niego droga wewnętrzna; jest miejscem o ograniczonej dostępności dla ruchu. Z tego względu nieuzasadnione jest stosowanie na nim norm odnoszących się do ruchu drogowego, a także budzi wątpliwości przypisanie normy art. 22 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r., Nr 108, poz. 908, ze zm.), zw. dalej Ustawą lub Prawem o ruchu drogowym, do zadania egzaminacyjnego, polegającego na manewrze cofania pojazdu zaparkowanego na miejscu parkingowym w prawo w sytuacji, gdy przedmiotowy parking nie zawiera jezdni, w szczególności jezdni o określonym kierunku ruchu. Zdaniem skarżącego w takiej sytuacji miałaby ewentualnie zastosowanie norma wynikająca z art. 23 ust. 3, nie zaś z art. 22 ust. 3 Ustawy. Odnosząc się do ww. zarzutów odwołania, SKO podkreśliło, że przedmiotem postępowania jest dokonanie oceny prawidłowości wykonania przez M. S. zadań egzaminacyjnych określonych w przepisach ww. rozporządzenia. Jednym z zadań zleconych do wykonania przez instruktora było zadanie określone w tabeli nr 7 pkt 6 instrukcji. Organ odwoławczy stwierdził, że przepisy rozporządzenia nie określają, w jakim miejscu zadanie parkowania ma być wykonane, czy na parkingu znajdującym się bezpośrednio przy ulicy zaliczonej do dróg publicznych, czy też na parkingu wydzielonym. Jak wynika z wyjaśnień egzaminatora, w celu wykonania tego zadania celowo wybiera obszerny, spokojny parking, aby osoby zdające miały swobodę i możliwość poprawnego wykonania zadania. Zdaniem organu w sprawie nie ma znaczenia ustalenie, czy parking, na którym wykonywane było zadanie egzaminacyjne, mieści się w definicji zawartej w art. 1 ustawy o ruchu drogowym. Obowiązkiem zdającego było wykonanie przedmiotowego zadania zgodnie z zasadami określonymi w cyt. wyżej przepisie i zgodnie z przepisami ruchu drogowego, w tym z zachowaniem art. 22 ust. 5 Ustawy, bez względu na status parkingu, który wskazał egzaminator. Przed przystąpieniem do egzaminu strona winna była zapoznać się z zasadami przeprowadzania egzaminu praktycznego oraz zadaniami egzaminacyjnymi.