Wyrok NSA z dnia 22 marca 2011 r., sygn. I OSK 797/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia WSA del. Marian Wolanin Protokolant: sekretarz sądowy Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1655/09 w sprawie ze skargi B. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] lipca 2009r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie na rzecz B. M. kwotę 337 (trzysta trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1655/09 oddalił skargę B. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Samorządowe Kolegium Odwoławczego w Warszawie decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r. odmówiło wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Wydziału Architektury, Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Urzędu [...] z dnia [...] maja 1981 r. w sprawie sprzedaży lokalu nr [...] w budynku przy ul. [...] w W. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy decyzją z dnia [...] lipca 2009 r. Kolegium swą poprzednią decyzję utrzymało w mocy.

W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że nieruchomość położona w Warszawie przy ul. [...] stanowiła współwłasność H. M. w 1 /4 części, M. J. i G. małżonków L. w 1 /4 części oraz M. C. co do połowy. Na mocy art. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze miasta stołecznego Warszawy. (Dz.U.R.P. Nr 50,poz.279) grunty nieruchomości warszawskich przeszły na rzecz Skarbu Państwa. Natomiast budynki na tych gruntach, zgodnie z art. 5 dekretu pozostawały własnością byłych właścicieli. Stosownie do art. 7 dekretu dotychczasowi właściciele gruntów, lub ich następcy prawni, mogli w ciągu 6 miesięcy od daty objęcia gruntu w posiadanie przez gminę wystąpić o przyznanie im prawa własności czasowej lub prawa zabudowy. Złożenie w terminie takiego wniosku powodowało, że do chwili jego rozpatrzenia budynek pozostawał własnością byłego właściciela i o ewentualnym jego przejęciu na rzecz gminy lub Skarbu Państwa rozstrzygano w orzeczeniu (decyzji) dekretowej. Przyznanie prawa własności czasowej miało skutek wyłącznie w stosunku do gruntu, bowiem budynek nadal, nieprzerwanie stanowił własność dotychczasowego właściciela. Natomiast odmowa przyznania własności czasowej była równoznaczna z przejęciem własności budynku na rzecz gminy lub Skarbu Państwa. Niezłożenie zaś przez osobę uprawnioną w ustawowo określonym terminie wniosku o przyznanie prawa własności czasowej gruntu, oznaczało przejście -z upływem tego terminu- własności budynku mieszczącego się na gruncie z mocy prawa na własność Skarbu Państwa. W przypadku omawianej nieruchomości wniosek dekretowy nie został w ogóle złożony.