Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 24 listopada 2011 r., sygn. II GSK 1219/10

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia NSA Cezary Pryca Protokolant Anna Ważbińska po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 6 maja 2010 r. sygn. akt VIII SA/Wa 91/10 w sprawie ze skargi H. Z. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem objętym skargą kasacyjną Głównego Inspektora Transportu Drogowego Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uchylił decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego i poprzedzającą ją decyzję M. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego, stwierdził, że zaskarżone decyzje nie podlegają wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się wyroku oraz zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego.

Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia faktyczne.

Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej GITD) zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy decyzję M. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego uznającą, że H. Z. wykonywał transport drogowy bez licencji i nakładającą na niego w związku z tym karę 8.000 zł. Zgadzając się z ustaleniami organu I instancji, GITD uznał, że kontrolowany przewóz był wykonany przez skarżącego w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w postaci zarobkowego przewozu osób, na co ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. nr 125 poz. 874 z 2007 r.; dalej przywoływana jako u.t.d.) wymaga uzyskania licencji. Organ II instancji wskazał, że wykonywanie przewozu bez uzyskania licencji, a więc z naruszeniem art. 87 ust. 1, podlega karze wymienionej w Lp. 1.1 załączniku do u.t.d., na podstawie którego została autorowi skargi kasacyjnej wymierzona prawidłowo kara.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00