Wyrok NSA z dnia 20 października 2011 r., sygn. II GSK 1057/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia NSA Hanna Kamińska (spr.) Protokolant Magdalena Sagan po rozpoznaniu w dniu 20 października 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 4 marca 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 2095/09 w sprawie ze skargi W. M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W. do ponownego rozpoznania; 2) zasądza od W. M. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego kwotę 1360 (tysiąc trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 marca 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 2095/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. w sprawie ze skargi W. M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, uchylił zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję M. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 6 sierpnia 2009 r.

Sąd I instancji przedstawiając stan sprawy podał, że w dniu [...] kwietnia 2007 r. M. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego poddał kontroli drogowej zespół pojazdów: samochód marki D. wraz z naczepą. Z protokołu kontroli wynika, że zespół pojazdów został zakupiony przez W. M. Zespołem kierował R. Sz. W naczepie przewożone były dwa pojazdy osobowe: M. C. należący do skarżącego oraz M. należący do kierowcy. W protokole kontroli stwierdzono wykonywanie transportu drogowego oraz brak licencji na wykonywanie transportu drogowego. Kierowca podpisał protokół kontroli bez uwag.

Kierowca przesłuchany w charakterze świadka wyjaśnił, że prowadzi własną działalność gospodarczą jako kierowca. Wykonuje przejazd i wystawi za tę usługę fakturę dla skarżącego. U skarżącego nie jest zatrudniony na umowę o pracę. Zespół pojazdów został zakupiony przez W. M. Na naczepie znajdują się dwa samochody osobowe należące do kierowcy i do skarżącego. Po odprowadzeniu zespołu pojazdów do T. kierowca wróci swoim samochodem, który wiezie na naczepie. Natomiast skarżący wyjaśnił, że nie zajmuje się transportem drogowym, jest handlowcem. Zakupił we Francji kontrolowany zespół pojazdów. Francuski kontrahent dostarczył towar (zespół pojazdów) do granicy, zaś od granicy do T. zakupiony zespół pojazdów miał przyprowadzić kierowca, któremu zlecił tę usługę. Sam towarzyszył przejazdowi własnym samochodem M., jednak dostał ataku kamicy nerkowej i nie mógł dalej prowadzić samochodu. Dlatego jego samochód osobowy został załadowany na naczepę, zaś on sam, ciężko chory, wrócił do T. samochodem, który przywiózł kierowcę do granicy. M. kierowcy został załadowany na naczepę samowolnie przez kierowcę i bez wiedzy skarżącego. Do akt dołączył fakturę kierowcy wystawioną dla skarżącego za przejazd kontrolowanym zespołem pojazdów oraz dokumentację medyczną dotyczącą choroby nerek.