Wyrok NSA z dnia 20 lipca 2011 r., sygn. II GSK 647/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz (spr.) Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia del. WSA Ludmiła Jajkiewicz Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Spółki z o.o. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 9 grudnia 2009 r. sygn. akt VI SA/Wa 1646/09 w sprawie ze skargi A. Spółki z o.o. w C. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy w części 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] maja 2009 r. nr [...]; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz A. Spółki z o.o. w C. 2550 zł (słownie: dwa tysiące pięćset pięćdziesiąt złotych) tytułem kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 1646/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę A. Sp. z o.o. w C. (zwanej dalej: skarżącą) na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy w części.

Ze stanu faktycznego sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynika, że w dniu 8 marca 2006 r. Urząd Patentowy RP udzielił na rzecz skarżącej prawo ochronne na znak towarowy słowno-graficzny "100" o numerze [...] z pierwszeństwem od dnia 5 marca 2003 r., przeznaczony do oznaczania towarów z klasy 16 klasyfikacji nicejskiej, to jest czasopism, czasopism szaradziarskich, książeczek, broszur, ulotek, kalendarzy, plakatów i zeszytów.

W dniu 15 grudnia 2006 r. (a następnie w dniu 10 kwietnia 2007 r.) B.O., prowadząca działalność gospodarczą pod firmą A. w R. (zwana dalej: uczestnikiem), wniosła sprzeciw wobec powyższej decyzji, wskazując jako jego podstawę art. 129 ust. 2 pkt 2 i art. 129 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.), zwanej dalej: p.w.p. W piśmie z dnia 2 lutego 2009 r. sprecyzowała podstawy prawne sprzeciwu wskazując na art. 129 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 129 ust. 2 pkt 2 i 3 oraz art. 131 ust. 2 pkt 1 p.w.p. W uzasadnieniu stwierdziła, że oznaczenia w postaci liczb pozbawione są konkretnej zdolności odróżniającej. Liczby przekazują informację o zawartości towaru i dlatego są oznaczeniami informacyjnymi. Nie jest przy tym konieczne, aby znak był rzeczywiście używany w celu opisu zgłoszonych do rejestracji towarów. Oznaczenia w postaci liczb były i są zwyczajowo używane w uczciwych i utrwalonych praktykach handlowych, jako oznaczenia towarów. Dotyczy to także czasopism krzyżówkowych czy szaradziarskich. Zgłoszenie spornego znaku zmierzało do zablokowania oznaczeń liczbowych dla tych towarów przez konkurencyjnych przedsiębiorców. Oznacza to zgłoszenie spornego znaku towarowego w złej wierze.