Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2011 r., sygn. I GSK 281/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Czesława Socha (spr.) Sędzia del. WSA Jacek Czaja Protokolant Magdalena Sagan po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P.-S. Spółki z o.o. w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 21 stycznia 2010 r. sygn. akt III SA/Gd 497/09 w sprawie ze skargi P.-S. Spółki z o.o. w G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie wymiaru należności celnych 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od P.-S. Spółki z o.o. w G. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w G. kwotę 1800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. wyrokiem z dnia 21 stycznia 2010 r. o sygn. akt III SA/Gd 497/09 oddalił skargę P.- S. Spółki z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie wymiaru należności celnych.

Sąd I instancji orzekł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia [...] maja 2008 r. Naczelnik Urzędu Celnego w G. wymierzył P. - S. Sp. z o.o. cło przywozowe za towar w postaci mrożonych filetów z piersi kurczaka w ilości 1866 kartonów, który usunięto spod dozoru celnego i objęto procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego na podstawie Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego T1 [...] z dnia 23 marca 2006 r. Wysokość cła wymierzonego wyniosła 86.788,00 zł a cła dodatkowego 28.476,00 zł.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji zaznaczył, że z uwagi na treść dokumentu tranzytu wspólnotowego zewnętrznego towar powinien zostać przedstawiony w estońskim urzędzie celnym przeznaczenia w terminie do dnia 27 marca 2006 r. Urząd celny przeznaczenia po wszczęciu procedury poszukiwawczej nie potwierdził przedstawienia towaru wraz z dokumentem tranzytowym. Pomimo licznych wniosków P. - S. Sp. z o.o. w G. zgłaszanych w toku postępowania organ I instancji uznał, że nie zachodziły podstawy do uznania A. Sz. - właściciela towaru i organizatora transportu za stronę prowadzonego postępowania.