Wyrok NSA z dnia 24 marca 2011 r., sygn. I GSK 150/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zajda (spr.) Sędzia NSA Czesława Socha Sędzia NSA Urszula Raczkiewicz Protokolant Michał Mazur po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 10 grudnia 2009 r. sygn. akt III SA/Po 293/09 w sprawie ze skargi "S." Spółki z o.o. w N. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego 1. uchyla zaskarżony wyrok w części uchylającej decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w P. nr [...] z dnia [...] lipca 2007 r. oraz w części orzekającej o zwrocie kosztów sądowych (pkt I i II sentencji); 2. oddala skargę kasacyjną w dalszej części; 3. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. wyrokiem z 10 grudnia 2009 r., sygn. akt III SA/Po 293/09, po rozpoznaniu skargi S. Sp. z o.o. w N. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z [...] lutego 2009 r., Nr [...], w przedmiocie usunięcia towaru spod dozoru celnego i określenia należności celnych przywozowych, uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w P. z [...] lipca 2007 r., orzekł o zwrocie kosztów sądowych i stwierdził, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:

W dniu 9 sierpnia 2004 r. w Oddziale celnym w G. zgłoszono do procedury tranzytu zewnętrznego towar o statusie niewspólnotowym, w postaci 192 sztuk żakietów damskich. Eksporterem była firma D. Sp. z o.o., zaś odbiorcą D. I. GmBH. W dokumentach tranzytowych, jako głównego zobowiązanego wpisano S. Sp. z o.o. Procedura miała zakończyć się 17 sierpnia 2004 r. Organ celny 28 października 2004 r. poinformował eksportera oraz głównego zobowiązanego, że Oddział celny nie posiada dowodu zakończenia operacji tranzytowej. Wysłano także notę poszukiwawczą do niemieckiego urzędu przeznaczenia, w celu uzyskania informacji o przebiegu procedury. W toku korespondencji ustalono, że przesyłka nie została dostarczona do urzędu celnego w Niemczech, lecz przywieziono ją bezpośrednio do odbiorcy niemieckiego, jako towar o statusie wspólnotowym. Z tego względu powiadomiono głównego zobowiązanego, że urząd wyjścia nie posiada dowodu zakończenia procedury tranzytowej; wezwano ten podmiot do nadesłania wszelkich informacji i dokumentów pozwalających ustalić, czy procedura może zostać uznana za zakończoną lub wskazujących przyczyny, których zaistnienie uniemożliwiło to zakończenie. Spółka S. nadesłała kopię listu przewozowego CMR z potwierdzeniem odbioru m.in. przedmiotowego towaru opisanego w fakturze 32/2004 przez niemiecką firmę D. Natomiast eksporter towaru - D., przedłożyła kserokopię rachunku zbiorczego od niemieckiego odbiorcy, w którym potwierdził on odbiór towaru także z faktury 32/2004.