Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2011 r., sygn. I FSK 552/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia WSA (del.) Danuta Oleś (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 października 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 443/10 w sprawie ze skargi P. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 10 grudnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie określenia kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2004 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od P. A. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 12 października 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 443/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P.A. wniesioną na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 10 grudnia

2009 r. wydaną w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Z uzasadnienia powyższego wyroku wynika, iż Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. decyzją z dnia 16 października 2009 r. określił P.A. podatek od towarów i usług za poszczególne miesiące 2004 r. Organ podatkowy stwierdził, że podatnik zawyżył podatek naliczony za miesiące: styczeń, marzec, maj, czerwiec, wrzesień, październik i grudzień 2004 r., ponieważ obniżył podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur, które nie dokumentowały rzeczywiście wykonanych usług. Zakwestionowane faktury wystawione zostały przez I. R. W. i F. p. z o.o., której prezesem był także R. W.

Rozpoznając wniesione przez stronę odwołanie Dyrektor Izby Skarbowej w W. decyzją z dnia 10 grudnia 2009 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że w dniu 23 czerwca 2009 r. odbyło się przesłuchanie w charakterze świadka R. W. natomiast podatnik, prawidłowo powiadomiony, nie stawił się w wyznaczonym terminie, informując o przyczynach swojego niestawiennictwa dopiero po kilku dniach i żądając ponownego przeprowadzenia dowodu. W ocenie organu odwoławczego, wniosek o powtórne przesłuchanie świadka nie zasługiwał na uwzględnienie, ponieważ okoliczności, o których potwierdzenie w wyniku przesłuchania wnioskowała strona, zostały w trakcie powyższej czynności dostatecznie wyjaśnione. Organ odwoławczy zaznaczył, że podatnik zapoznał się z aktami sprawy, a więc i z treścią przesłuchania świadka. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że w postępowaniu podatkowym nie kwestionowano faktu wykonania usług przez P. A., a jedynie wykonanie na rzecz strony usług przez I. R. W. oraz F. sp. z o.o. Z tych przyczyn należało uznać, iż wnioskowane przesłuchania nie mają znaczenia prawnego dla przedmiotowej sprawy, ponieważ nie zmierzały do wyjaśnienia faktycznego wykonania usług.