Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2011 r., sygn. I FSK 1707/10

Moc wiążąca orzeczenia w odniesieniu do sądów sprawia, że muszą one przyjmować, iż dana kwestia prawna kształtuje się tak, jak stwierdzono w prawomocnym orzeczeniu. Inaczej zagrożone byłoby ratio legis art. 170 P.p.s.a. polegające na zagwarantowaniu spójności i logiki działania organów państwa oraz na zapobieżeniu współistnieniu w obrocie prawnym orzeczeń "nie do pogodzenia w całym systemie sprawowania władzy".

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia NSA Ryszard Mikosz (sprawozdawca), Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 sierpnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 469/10 w sprawie ze skargi D. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 15 lutego 2010 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2003 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od D. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 135 (słownie: sto trzydzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 27 sierpnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 469/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej powoływanej jako "P.p.s.a."), oddalił skargę D. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 15 lutego 2010 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2003 r.

1.2. W uzasadnieniu Sąd w pierwszej kolejności stwierdził, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, powołując się na art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej powoływanej jako "O.p.") oraz art. 2 ust. 1, art. 10 ust. 2, art. 18 ust. 1, art. 19 i art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm., dalej przywoływanej jako "ustawa o VAT"), uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z dnia 5 listopada 2008 r. (nr [...]), określającą wspomnianej podatniczce zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów za styczeń 2003 r. w wysokości 3.536 zł i określił to zobowiązanie w kwocie 3.497 zł. Następnie omówił dostrzeżone przez organy podatkowe nieprawidłowości w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług za ów okres.