Wyrok NSA z dnia 7 października 2011 r., sygn. I FSK 1374/10

Zasada dwuinstancyjności postępowania z art. 127 Ordynacji podatkowej oznacza, iż każda sprawa winna być rozpatrzona dwukrotnie, a organ drugiej instancji nie może się tylko ograniczyć do kontroli organu pierwszej instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (spr.), Sędzia WSA (del.) Danuta Oleś, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 7 października 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 1587/09 w sprawie ze skargi A. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 15 lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia od A. O. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we W. kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z dnia 14 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1587/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę A. O. (dalej jako strona lub skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 15 lipca 2009 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2005 r.

1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny sprawy podał, że wyrokiem z dnia 2 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 531/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 13 lutego 2008 r. utrzymującą w mocy orzeczenie Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z dnia 31 października 2007 r., określające A. O. kwotę zobowiązania w podatku od towarów i usług za lipiec 2005 r.

Powodem uchylenia wskazanej decyzji były uchybienia procesowe prowadzące do naruszenia zasady dwuinstancyjności, poprzez zaniechanie ponownej oceny materiału dowodowego, w szczególności niewyjaśnienie podstaw uznania księgi prowadzonej przez skarżącą za nierzetelną, gdyż nie wyjaśniono na czym oparta była teza o sprzeczności ekonomicznej poszczególnych elementów prowadzonej przez stronę działalności gospodarczej i zaniechanie uzasadnienia pominięcia ustawowych metod szacowania podstawy opodatkowania, w tym zakresie organ odwoławczy powołał się bowiem jedynie na stanowisko I instancji nie przeprowadzając własnych ustaleń.