Wyrok NSA z dnia 10 czerwca 2011 r., sygn. I FSK 882/10

Artykuł 70 § 1 Ordynacji podatkowej, ma zastosowanie do należności z tytułu nienależnego zwrotu podatku od towarów i usług.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia WSA (del.) Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W.T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 25 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Ol 727/09 w sprawie ze skargi W. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 28 września 2009 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług od września do grudnia 2000 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od W. T. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi i Sądem pierwszej instancji

1.Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 25 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Ol 727/09, oddalający skargę W.T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z 28 września 2009 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

2. Decyzją z 18 lipca 2003 r. wydaną przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O., W.T. określono podatek od towarów i usług za okresy od kwietnia do grudnia 2000r. W przedmiotowej decyzji organ zakwestionował stawkę podatku VAT 0% od sprzedaży eksportowej wykazanej dla podmiotów z E. Ocena taka wynikała z faktu braku potwierdzenia istnienia odbiorców z E., wykazanych na fakturach VAT i dokumentach celnych SAD oraz wwozu towarów na teren Obwodu Kaliningradzkiego, przez który towar winien być przewożony tranzytem do Estonii.

3.W związku z odwołaniem Strony, Dyrektor Izby Skarbowej w O., decyzją z 28 maja 2005 r., uchylił w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, z uwagi na potrzebę przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w znacznej części.