Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2011 r., sygn. II FSK 312/10

Ulgi podatkowe są wprawdzie częścią systemu podatkowego, ale zarazem pozostają wyjątkiem od powszechności i ciążenia obowiązku podatkowego wynikającego z ustawy podatkowej. Z tego punktu widzenia trudno jest zasadnie mówić o "prawie do niepłacenia podatków". Jako ustawowy wyjątek od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, regulacje prawne ulg i zwolnień podatkowych nie mogą być interpretowane w sposób rozszerzający ich treść, a wynik tego rodzaju wykładni prawa stanowiłoby uznanie, że do zastosowania ulgi podatkowej z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a u.p.d.o.f. i z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e u.p.d.o.f. wystarczające byłoby, przez przepisy te nie przewidziane, poniesienie wydatku z innych - niż określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c u.p.d.o.f. źródeł przychodów.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Anna Dumas, Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. S. - D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 760/09 w sprawie ze skargi D. S. - D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 17 marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. S. - D. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 października 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 760/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 17 marca 2009 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodu uzyskanego w 2003 r. z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 17 marca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 4 grudnia 2008 r. określającą D. S. wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu 10% zryczałtowanego podatku dochodowego w kwocie 16.273 zł od przychodu uzyskanego w 2003 r. z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego. Organ odwoławczy wyjaśnił, że Skarżąca wraz z mężem w dniu 26 maja 2003 r. dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego nr 23, położonego przy ul. J. w W., za cenę 461.480,00 zł. Lokal ten małżonkowie nabyli w dniu 28 lutego 2000 r., zatem odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W konsekwencji uzyskany z tej transakcji przychód podlegał opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 i art. 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176, ze zm.; dalej zwanej: u.p.d.o.f.). Przy tym do opodatkowania na Skarżącą przypadała kwota uzyskana ze sprzedaży lokalu, to jest: 230.740,00 zł.