Wyrok NSA z dnia 6 maja 2011 r., sygn. II FSK 770/10

Nie może być uznane za zawinione przez stronę przedłużenie postępowania ponad okres wskazany w art. 139 § 3 Ordynacji podatkowej w sytuacji, gdy podatnik nie stawia się na przesłuchanie z uwagi na wadliwe wezwanie dotyczące złożenia wyjaśnień (a nie przesłuchania). Strona postępowania nie może być obciążona skutkami wadliwego działania organów podatkowych. Ma ona bowiem prawo odmówić zastosowania się do nieprawidłowego wezwania i takie jej zachowanie nie może być uznane za przedłużanie postępowania podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka (spr.), Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędzia del. NSA Jan Grzęda, Protokolant Agata Kołakowska, po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 listopada 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1026/09 w sprawie ze skargi C. G. i J. G. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 19 maja 2009 r. nr [...]; nr [...] w przedmiocie rozłożenia na raty zaległości podatkowych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 23 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 1026/09 w sprawie ze skarg C. G. i J. G. (dalej jako: skarżący) na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 19 maja 2009 r., Nr [...] i Nr [...] w przedmiocie rozłożenia na raty zaległości podatkowej z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2002, 2003, 2004 uchylił zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji oraz zasądził od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz skarżących koszty postępowania w kwocie 1.514 zł.

Skarżący zwrócili się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w N. o rozłożenie na raty zapłaty zaległości podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2002 - 2004 wraz z odsetkami za zwłokę. Wniosek uzasadniono brakiem możliwości jednorazowej zapłaty tych zaległości, gdyż doprowadziłoby to do likwidacji prowadzonej przez skarżącego działalności gospodarczej.