Wyrok NSA z dnia 29 marca 2011 r., sygn. I FSK 399/10

Podatnik, który przebywał w szpitalu na oddziale zamkniętym, może prosić o przywrócenie terminu w postępowaniu podatkowym.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Izabela Najda-Ossowska, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 listopada 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1201/09 w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 30 kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do kwietnia i od czerwca do grudnia 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1201/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę S. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 30 kwietnia 2009 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do kwietnia i od czerwca do grudnia 2003 r.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji stwierdził, że organy podatkowe nie naruszyły prawa uznając, iż podatnik zawyżył w 2003 r. podatek naliczony o kwotę podatku wynikającego z faktur wystawionych na jego rzecz przez B. T., prowadzącego Z., które nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji gospodarczych związanych z montażem drzwi i pieców gazowych w budynkach mieszkalnych. Wskazując na art. 122, art. 180 § 1, art. 181, art. 187 § 1 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej O.p.) Sąd I instancji stwierdził, że organy podatkowe uprawnione były do włączenia w poczet materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie również zeznań B. T. składanych w charakterze podejrzanego w toku prowadzonego wobec niego postępowania karnego. Za niezasadny uznano zarzut skarżącego, że organy bezkrytycznie zaakceptowały prawdziwość tych zeznań, mimo że podejrzany może bez ponoszenia konsekwencji prawnych zeznawać nieprawdę. Sąd I instancji zauważył, że wiarygodność tych zeznań była weryfikowana w powiązaniu z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, tj. wyjaśnieniami B. T. składanymi w trakcie przeprowadzania czynności sprawdzenia prawidłowości i rzetelności dokumentów 8 stycznia 2008 r., zeznaniami B. T. złożonymi w charakterze świadka 3 stycznia i 25 stycznia 2008 r. w trakcie postępowań podatkowych prowadzonych wobec innych podmiotów gospodarczych, dokumentacją źródłową B. T., informacjami uzyskanymi z Urzędu Skarbowego w O. (właściwego dla B. T.) oraz zeznaniami świadków składanymi w toku postępowania powadzonego wobec skarżącego. Podkreślono, że B. T. w składanych wyjaśnieniach i zeznaniach (nie tylko w postępowaniu karnym) konsekwentnie utrzymywał, że nie wykonywał w 2003 r. na rzecz skarżącego usług montażu drzwi i urządzeń gazowych. Zeznania te znajdują również potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Wskazano, że organy podatkowe wprawdzie nie przesłuchały w trakcie postępowania w charakterze świadka B. T., ale jest to usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami związanymi z osobą tego świadka. Z opinii sądowo - lekarskiej z 14 czerwca 2007 r. sporządzonej przez lekarza medycyny sądowej na potrzeby postępowania karnego wynika, że z medycznego punktu widzenia należy zminimalizować częstotliwość czynności procesowych z udziałem B. T. Jednocześnie stwierdzono brak podstaw do przyjęcia, aby stan zdrowia B. T. uniemożliwiał jego czynny udział w prowadzonym postępowaniu karnym. Również w piśmie z 8 marca 2007 r. skierowanym do Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej lekarz specjalista medycyny rodzinnej poinformowała, że stan zdrowia B. T. pozwala na sporadyczne i krótkotrwałe wizyty w Urzędzie Kontroli Skarbowej bez obciążania stresem. Dysponując zeznaniami świadka składanymi w innych postępowaniach podatkowych, organy zasadnie odstąpiły od przesłuchania w sprawie B. T., który nie stawiał się na wezwania organu, nie naruszając zasad prowadzenia postępowania dowodowego. Z załączonego do skargi postanowienia Dyrektora UKS z 5 maja 2009 r. trudno wyprowadzić wniosek, że organ pozostaje w kontakcie z B. T. i celowo nie przesłuchał go jako świadka w prowadzonym wobec skarżącego postępowaniu. Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 175 O.p. (możliwość dołączenia do protokołu zeznań na piśmie podpisanych przez zeznającego) Sąd I instancji wskazał, że z protokołu z 8 stycznia 2008 r. wynika, iż niedowład prawej ręki uniemożliwił B. T. sporządzenie własnoręcznych wyjaśnień, w związku z czym zastąpiono te wyjaśnienia ustnym oświadczeniem do protokołu czynności sprawdzających.