Wyrok NSA z dnia 13 stycznia 2011 r., sygn. I FSK 214/10

Treść art. 228 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej wskazuje wyraźnie, iż stwierdzenie uchybienia terminu do złożenia odwołania nie zależy od uznania organu odwoławczego, gdyż obowiązek taki wynika wprost z ustawy. Każde, nawet nieznaczne przekroczenie terminu stanowi samoistną podstawę do wydania postanowienia stwierdzającego jego uchybienie. Tym samym organ podatkowy wobec nieuwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu nie tylko jest uprawniony, lecz wręcz obowiązany do wydania postanowienia na podstawie art. 228 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Danuta Oleś (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 26 października 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 456/09 w sprawie ze skargi P. C. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 5 maja 2009 r. nr ... w przedmiocie stwierdzenia wniesienia odwołania z uchybieniem terminu 1) uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnymi w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania, 2) zasądza od P. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 490 (czterysta dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 października 2009 r., sygn. akt I SA/Bd 456/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 5 maja 2009 r. nr ..., w którym organ stwierdził wniesienie odwołania od decyzji z uchybieniem terminu.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd powołał następujący stan faktyczny:

Pełnomocnik P. C. pismem z dnia 16 lutego 2009 r. złożył odwołanie od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z dnia 26 listopada 2008 r. wydanej w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od października 2004 r. do grudnia 2005 r. Do pisma załączono wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, uzasadniając go brakiem skutecznego doręczenia decyzji organu podatkowego I instancji. Skarżąca zarzuciła, że Poczta Polska naruszyła obowiązek wynikający z art. 150 § 1a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej jako "Ordynacja podatkowa"), gdyż pełnomocnik skarżącej nie otrzymał żadnego z zawiadomień o pozostawieniu pisma w placówce pocztowej. Ponadto zarzuciła, że o dacie drugiego zawiadomienia nie ma żadnych adnotacji na kopercie, która wróciła wraz z decyzją do organu podatkowego. Niedoręczenie adresatowi przesyłki zostało reklamowane przez pełnomocnika na Poczcie Polskiej.