Wyrok NSA z dnia 5 stycznia 2011 r., sygn. II FSK 1095/09

Gdyby zażalenie na postanowienie o nałożeniu kary porządkowej było wniesione w ustawowym siedmiodniowym terminie, o którym mowa w art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, argumentacja podnoszona obecnie w skardze kasacyjnej dotycząca wyłącznie (nie)zasadności nałożenia wzmiankowanej kary porządkowej byłaby niewątpliwie rozważona w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Beata Cieloch, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lutego 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 2899/08 w sprawie ze skargi M. P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 lutego 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 2899/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M.P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 lipca 2008 r. w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie w sprawie nałożenia kary porządkowej.

Z ustaleń faktycznych przyjętych przez Sąd pierwszej instancji wynika, że postanowieniem z dnia 27 grudnia 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. ukarał M.P. karą porządkową w wysokości 1.000 zł za niestawienie się, mimo prawidłowego zawiadomienia, na wezwanie Urzędu Skarbowego w G. w charakterze świadka celem udzielenia wyjaśnień w sprawie zawarcia umowy dzierżawy gospodarstwa rolnego, zawartej w imieniu małoletniej E. P. i. z A. P. Organ wyjaśnił w motywach orzeczenia, że M. P. została wezwana pismami z dnia 5 listopada 2007 r. oraz z dnia 30 listopada 2007 r. do osobistego stawienia się w Urzędzie i odpowiednio dnia 8 listopada 2007 r. oraz dnia 5 grudnia 2007 r. odmówiła przyjęcia powyższych wezwań. Naczelnik Urzędu Skarbowego powołując się na przepis art. 153 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm., zwanej dalej: Ordynacja podatkowa) uznał powyższe wezwania za prawidłowo doręczone w dniu odmowy ich przyjęcia. W związku z prawidłowym doręczeniem wezwań i niezastosowaniem się do nich skarżącej, organ postanowił o ukaraniu skarżącej karą porządkową.