Wyrok NSA z dnia 26 listopada 2010 r., sygn. II OSK 1804/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Arkadiusz Despot -Mładanowicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędzia del. WSA Jolanta Augustyniak -Pęczkowska Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej T. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 9 lipca 2009 r., sygn. akt II SA/Gl 180/09 w sprawie ze skargi T. W. na postanowienie Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach z dnia [...] grudnia 2008 r. nr L.dz. [...] w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 9 lipca 2009 r., sygn. akt II SA/Gl 180/09 oddalił skargę T. W. na postanowienie Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach z dnia [...] grudnia 2008 r., w przedmiocie uzgodnienia warunków zabudowy terenu.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.

Postanowieniem z dnia [...] października 2008 r., Dyrektor Okręgowego Urzędu Górniczego w Krakowie uzgodnił warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie budynku usługowo-biurowego z garażem podziemnym na działce [...], obr. [...] [...] w rejonie ul. [...] w Krakowie. Jako podstawę prawną wskazano art. 53 ust. 4 pkt 4 w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) oraz art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego (kpa).

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł obecnie skarżący T. W. , wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.

Rozpoznając to zażalenie Prezes Wyższego Urzędu Górniczego, zaskarżonym w niniejszym postępowaniu postanowieniem, uchylił postanowienie organu pierwszej instancji w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ odwoławczy podzielił zarzut zażalenia odnoszący się do treści osnowy postanowienia organu pierwszej instancji. W szczególności wskazał, że treść pkt 1 jest nie jednoznaczna, co powoduje, że istnieją uzasadnione wątpliwości co do tego, czy w istocie doszło do uzgodnienia, czy też nie. Podzielił także zarzut skarżącego w kwestii naruszenia art. 107 § 3 kpa poprzez brak szczegółowego uzasadnienia i wyjaśnienia przesłanek, jakimi kierował się organ pierwszej instancji przy podejmowaniu rozstrzygnięcia. Niezależnie od powyższego organ odwoławczy dostrzegł z urzędu jeszcze inne uchybienia w postanowieniu organu pierwszej instancji. Wskazał, że nie zawiera ono wykazu stron postępowania. Organ pierwszej instancji nie ustalił kręgu stron ani ich pełnomocników we własnym zakresie. Oparcie się wyłącznie na wykazie stron przedstawionym przez organ prowadzący postępowanie główne jest niewystarczające. W szczególności, gdy chodzi o pełnomocników może się okazać, że nie są oni umocowani do reprezentowania strony przed organem uzgadniającym. Wskazano także, że organem uprawnionym i zobowiązanym do wystąpienia o uzgodnienie w trybie art. 106 kpa był w niniejszej sprawie Prezydent Miasta Krakowa. Tymczasem w aktach sprawy znajduje się wniosek Wydziału Architektury i Urbanistyki Urzędu Miasta w Krakowie inicjujący postępowanie uzgodnieniowe, a więc nie pochodzi on od organu w rozumieniu art. 106 kpa. Organ odwoławczy nie podzielił natomiast zarzutu skarżącego odnośnie braku uzgodnienia samego projektu decyzji ustalającej warunki zabudowy, a jedynie zamierzenia inwestycyjnego. Wskazał, że to organ uzgadniający, jako wyspecjalizowany może dopiero określić warunki uzgodnienia, które następnie organ główny umieści w swojej decyzji.