Wyrok NSA z dnia 29 lipca 2010 r., sygn. II OSK 1213/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Bożena Walentynowicz (spr.) sędzia NSA Krystyna Borkowska sędzia del. WSA Jerzy Siegień Protokolant asyst. sędziego Marta Romanowska po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2010 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej E. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 2009 r. sygn. akt V SA/Wa 1751/08 w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia pozostawania bez pracy w okresie przed dniem 4 czerwca 1989 roku na skutek represji politycznych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 lutego 2009 r., sygn. akt V SA/Wa 1751/08, oddalił skargę E. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z [...] kwietnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia pozostawania bez pracy w okresie przed dniem 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podał, że wnioskiem z [...] maja 2006 r. E. K. zwróciła się do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych o potwierdzenie, że w okresie od dnia [...] sierpnia 1980 r. do [...] października 1981 r. pozostawała bez pracy na skutek represji politycznych. W uzasadnieniu wnioskodawczyni wskazała, że w tym okresie nie mogła znaleźć żadnej pracy. Wyjaśniła też, iż straciła pracę w "[...]", bo badała aferę ciągnikową w województwie o., a zamieszany był w tę sprawę II sekretarz KW PZPR, a także dlatego, że od dłuższego czasu zajmowała się krytyką prasową (dziennikarstwem śledczym).

Decyzją z [...] czerwca 2006 r., nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, działając na podstawie art. 117 ust. 4 w związku z art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) dalej ustawa o emeryturach i rentach, oraz art. 22 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 ze zm.) dalej ustawa o kombatantach, odmówił potwierdzenia, że wnioskodawczyni w okresie od [...] sierpnia 1980 r. do [...] października 1981 r. pozostawała bez pracy na skutek represji politycznych. W uzasadnieniu organ administracji wyjaśnił, że zgodnie z art. 7 pkt 4 ustawy o emeryturach i rentach, okresami nieskładkowymi są okresy niewykonywania pracy w okresie przed dniem 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych, nie więcej jednak niż 5 lat, okres ten jednak jest związany z represjami z przyczyn stricte politycznych i nie można z nim zrównywać represji z innych powodów. Organ uznał, że nieprawidłowości występujące w życiu gospodarczym PRL nie mieszczą się w tych kategoriach. Ponadto organ zauważył, że ze znajdujących się w aktach sprawy orzeczeń sądowych wynika, że przyczyną zwolnienia wnioskodawczyni z pracy była nieumiejętność współpracy z zespołem oraz niewywiązywanie się z nałożonych obowiązków służbowych.