Postanowienie NSA z dnia 1 marca 2010 r., sygn. II OSK 478/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędziowie sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz sędzia del. WSA Grzegorz Czerwiński Protokolant asystent sędziego Dorota Chromicka po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 listopada 2008 r. sygn. akt VII SAB/Wa 37/08 w sprawie ze skargi T. G. na bezczynność Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego postanawia: 1. uchylić zaskarżony wyrok i odrzucić skargę 2. zasądzić od T. G. na rzecz Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

1. 03.10

II OSK 478/09

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 13 listopada 2008 r., VII SAB/Wa 37/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, uwzględniając skargę T. G. na bezczynność Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zobowiązał ten organ do wydania aktu administracyjnego lub dokonania czynności w wyniku rozpoznania pisma T. G. z 22 sierpnia 2007 r. w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia przez Sąd akt administracyjnych wraz z odpisem prawomocnego wyroku. W uzasadnieniu wskazano, że SKO we Włocławku postanowieniem z [...] sierpnia 2007 r., [...] na podstawie art. 65 § 1 kpa, przekazało pismo T. G. z 22 sierpnia 2007 r. do organu właściwego, tj. Głównemu INB, bowiem zainteresowany wnioskował o załatwienie sprawy z zakresu przywrócenia jego domu do stanu poprzedniego, zaś kwestie przebudowy i budowy obiektów należą do właściwości organów wskazanych w prawie budowlanym.

Choć organ centralny po otrzymaniu tej skargi udzielił zainteresowanemu informacji odnośnie kompetencji poszczególnych organów administracji, a także zwrócił się do zainteresowanego o sprecyzowanie zarzutów, jak również i to, że na kolejne skargi napływające od T. G. reagował wezwaniem do sprecyzowania zarzutów, to jednak organ bezsprzecznie pozostaje w bezczynności. Od sierpnia 2007 r. organ centralny nie wykonał właściwych czynności zmierzających do załatwienia sprawy. Same pouczenia i informacja o kompetencjach poszczególnych organów bez odniesienia się do konkretnej okoliczności niczego nie dają, prowadząc tylko do licznej korespondencji. Już w postanowieniu SKO przekazującym skargę zostały wskazane organy, względem których swoje żądania kierował zainteresowany. Nadto w samej skardze mowa jest o dacie przed [...] listopada 1999 r., a zatem organ powinien ustalić jakie zdarzenie miało miejsce [...] listopada 1999 r., na które powołuje się zainteresowany w swoich pismach, a następnie zażądać szczegółowego doprecyzowania żądania strony odnoszącego się do tego zdarzenia i dopiero ocenić to żądanie. Ta ocena pozwoliłaby ustalić charakter sprawy i podjąć odpowiednią czynność procesową (art. 66 § 1 i 3 kpa). Brak tych ustaleń i odpowiedniej czynności procesowej ze strony organu zadecydował o uwzględnieniu skargi na bezczynność.