Wyrok NSA z dnia 1 marca 2010 r., sygn. II OSK 2038/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędziowie sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz sędzia del. WSA Grzegorz Czerwiński Protokolant asystent sędziego Dorota Chromicka po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Powiatu Milickiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 września 2009 r. sygn. akt III SA/Wr 238/09 w sprawie ze skargi Powiatu Milickiego na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 20 lutego 2009 r. nr NK.II.0911-10/118/09 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały rady Powiatu w Miliczu w sprawie utworzenia i nadania statutu Powiatowej Biblioteki Publicznej w Miliczu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

II OSK 2038/09

UZASADNIENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 16 września 2009 r., sygn. akt III SA/Wr 238/09 oddalił skargę Powiatu w Miliczu na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z 20 lutego 2009 r., nr NK.II.0911-10/118/09 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Powiatu w Miliczu nr XXIII/162/2009 z 12 lutego 2009 r. w sprawie utworzenia i nadania statutu Powiatowej Biblioteki publicznej w Miliczu. W uzasadnieniu swego orzeczenia Sąd stwierdził, że zgodnie z art. 171 Konstytucji RP działalność samorządu terytorialnego podlega nadzorowi z punktu widzenia legalności. Kompetencje nadzorcze wojewody w przypadku powiatu są określone w ustawie z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1592 ze zm.). W myśl art. 76 ust. 2 u.s.p. organy nadzoru mogą wkraczać w działalność gminną tylko w przypadkach określonych ustawami. Nadzór nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego jest sprawowany na podstawie kryterium zgodności z prawem. Oznacza to, że tylko sprzeczność z prawem może prowadzić do wydawania rozstrzygnięć nadzorczych stwierdzających nieważność uchwały organu powiatu. Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody musi przy tym wskazywać konkretny przepis naruszony uchwałą, a naruszenie prawa nie może być wyprowadzane w drodze analogii, czy też oceny racjonalności rozwiązań prawnych. Dla stwierdzenia nieważności uchwały wystarczy istotne naruszenie prawa. W rozpoznawanej sprawie, wydając rozstrzygnięcie nadzorcze, Wojewoda wskazał na istotną wadę uchwały, uznając, że jako akt prawa miejscowego, nie spełniła koniecznego wymogu formalnego w postaci prawidłowej promulgacji.