Wyrok NSA z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. II GSK 14/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Robotowska Sędzia NSA Stanisław Gronowski (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Pietrasz Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. z dnia 15 października 2009 r. sygn. akt II SA/Ol 818/09 w sprawie ze skargi S. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. z dnia 15 października 2009 r., sygn. akt IISA/Ol 818/09, wydanym w sprawie ze skargi S. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia [...] lipca 2009 r., [...] w przedmiocie wygaśnięcia zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, oddalono skargę.

Sąd pierwszej instancji ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Prezydent Miasta E. zezwoleniami z dnia [...] marca 2008 r., wydanymi na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 ze zm.), zezwolił S. B., zwanemu dalej "skarżącym", na prowadzenie działalności w zakresie sprzedaży i podawania napojów alkoholowych zawierających do 4,5%, powyżej 4,5% do 18% oraz powyżej 18% alkoholu, przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży, tj. w lokalu D. B. "N." w E., przy ul. R. 30B, na czas oznaczony od dnia 20 marca 2008 r. do dnia 20 marca 2012 r.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r., wydaną na podstawie art. 162 § 1 pkt 1 i § 3 k.p.a. w związku z art. 18 ust. 12 pkt 5 i ust. 13 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, Prezydent Miasta E. stwierdził z dniem 1 czerwca 2009 r. wygaśnięcie powyższych zezwoleń. Jak ustalono skarżący w ustawowym terminie do 31 maja 2009 r., wynikającym z przepisu z art. 111 ust. 7 powołanej ustawy, nie dokonał wpłaty należnej raty opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, co obligowało organ do stwierdzenia wygaśnięcia wspomnianych zezwoleń. Zgodnie z art. 111 ust. 7 ustawy opłata, o której mowa w ust. 1, wnoszona jest na rachunek gminy w każdym roku kalendarzowym objętym zezwoleniem w trzech równych ratach w terminach do 31 stycznia, 31 maja i 30 września danego roku kalendarzowego. W myśl zaś art. 18 ust. 12 pkt 5 wskazanej ustawy zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wygasa w przypadku niezłożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 111 ust. 4, lub niedokonania opłaty w wysokości określonej w art. 111 ust. 2 i 5 w terminach, o których mowa w art. 111 ust. 7. Stosownie do art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. organ administracji publicznej, który wydał decyzję w pierwszej instancji, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli decyzja stała się bezprzedmiotowa, a stwierdzenie wygaśnięcia takiej decyzji nakazuje przepis prawa albo gdy leży to w interesie społecznym lub w interesie strony. Zgodnie zaś z art. 162 § 3 k.p.a. organ stwierdza wygaśnięcie decyzji lub uchyla decyzję na podstawie przepisów § 1 i 2 w drodze decyzji.