Wyrok NSA z dnia 12 października 2010 r., sygn. II GSK 849/09

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia NSA Jan Bała Sędzia del. WSA Gabriela Jyż (spr.) Protokolant Michał Sikora po rozpoznaniu w dniu 12 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. P. - P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 22 maja 2009 r. sygn. akt VI SA/Wa 2147/08 w sprawie ze skargi J. P. - P. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 22 maja 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 2147/08 oddalił skargę J. P. (P.; dalej jako skarżący, uprawniony) na decyzję Urzędu Patentowego RP (dalej jako UP RP) z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] unieważniającą prawo ochronne udzielone na znak towarowy MASTER COOK JAPART o numerze [...].

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia [...] czerwca 2005 r. Urząd Patentowy udzielił prawo ochronne na słowno-graficzny znak towarowy MASTER COOK JAPART o numerze [...]. Uprawnionym do powyższego znaku był J. P., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą P. w P. Znak przeznaczony był do oznaczania przypraw do potraw (klasa 30 Międzynarodowej Klasyfikacji Towarów i Usług).

Spółka chorwacka P. (dalej: firma, wnioskodawczyni) wniosła od tej decyzji sprzeciw pismem z dnia 31 lipca 2006 r., w którym zażądała uchylenia decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na słowno-graficzny znak towarowy MASTER COOK JAPART [...] w całości. Wskazaną w sprzeciwie podstawą prawną żądania były: art. 132 ust. 2 pkt 2, art. 132 ust. 2 pkt 3, art. 131 ust. 1 pkt 2 i 131 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r.- Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.; dalej jako p.w.p.). W treści sprzeciwu pełnomocnik wnioskodawczyni podniósł następującą argumentację. Firma P. jest największym chorwackim przedsiębiorstwem, zajmującym się produkcją i dystrybucją artykułów żywnościowych. Sprzedaje swoje produkty w 40 krajach świata, w tym w Polsce, gdzie posiada własną fabrykę. Do głównych produktów wnioskodawczyni należą przyprawy do potraw, wśród których pierwsze miejsce zajmuje przyprawa uniwersalna o nazwie VEGETA, produkowana od 1959 r. Produkt ten trafił na polski rynek w latach 70-tych XX wieku. Pełnomocnik wskazał, iż wyrazy VEGETA oraz PODRAVKA pisane charakterystyczną czcionką wraz z wizerunkiem czerwono-białego serca oraz wizerunek kucharza "z ręką" są znakami towarowymi zarejestrowanymi przez UP RP na rzecz wnioskodawczyni w latach 70-tych, a ponadto, iż znaki VEGETA oraz znak kucharza "z ręką" zostały w dwóch odrębnych postępowaniach uznane przez UP RP za powszechnie znane na terytorium Polski. Znak towarowy PODRAVKA VEGETA, z którego wnioskodawczyni korzysta od połowy lat 90-tych, cieszy się utrwaloną i wieloletnią renomą. Chroniony jest jako znak słowno-graficzny z pierwszeństwem od 30 marca 1999 r. (nr [...]) dla towarów z klasy 30 Międzynarodowej Klasyfikacji Towarów i Usług. Wnioskodawczyni od roku 1994 używa wskazanego znaku dla przyprawy VEGETA. Pełnomocnik podał przykłady działań marketingowych promujących m.in. charakterystyczne, niebieskie opakowanie VEGETY, wskazując, iż w ich efekcie wielokrotnie wzrosła sprzedaż tej przyprawy w Polsce w połowie lat 90-tych. Wzrost popytu skłonił wnioskodawczynię m.in. do udzielenia licencji na produkcję VEGETY w Polsce. Z załączonych do sprzeciwu raportów Instytutu Pentor wynika, iż przyprawa VEGETA w maju 1993 r. znana była u 89 % ogółu respondentów. Wskaźnik ten rósł systematycznie aż do osiągnięcia 98% w 2001 r.