Wyrok NSA z dnia 22 czerwca 2010 r., sygn. I GSK 887/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia NSA Jerzy Sulimierski Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. P. S. z o.o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 5 sierpnia 2008 r. sygn. akt I SA/Gd 330/08 w sprawie ze skargi R. P. S. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od R. P. S. z o.o. w K. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w G. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 5 sierpnia 2008 r., sygn. akt I SA/Gd 330/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. oddalił skargę R. P. Spółka z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia [...] marca 2008 r., nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku akcyzowym.

Sąd oparł się na następującym stanie sprawy:

Na podstawie deklaracji uproszczonej (AKC-U) nabycia samochodu wewnątrzwspólnotowego R. P. Sp. z o.o. (skarżąca) w dniu 2 czerwca 2004 r. zgłosiła nabycie samochodu osobowego marki M.-B. [...] oraz dokonała zapłaty podatku akcyzowego w kwocie 5.980 zł. Następnie pismem z dnia 19 kwietnia 2007 r. skarżąca wniosła o zwrot nadpłaty podatku akcyzowego, w związku z wydaniem przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzeczenia w dniu 18 stycznia 2007 r., w sprawie o sygn. C - 313/05 Maciej Brzeziński przeciwko Dyrektorowi Izby Celnej w W.. Wskazała, że ETS w orzeczeniu tym uznał za bezprawne wprowadzenie do polskiego systemu prawnego wyższych stawek akcyzy na samochody sprowadzane z krajów UE, od stawek akcyzy obowiązujących przy zakupie samochodów w kraju. Wobec czego prawidłowa stawka akcyzy sprowadzonego samochodu wynosiła 13,6 % wartości samochodu, tj. 3.177 zł. Pozostała kwota stanowiąca różnicę do wysokości zapłaconego podatku stanowiła nadpłatę.